Indonesie - Java

Hallo  lieve blogvolgers!

Daar zijn we weer, nu vanuit Java, Indonesie! Hieronder ons verhaal van alle avonturen op Java, kijk ook de 4e reisfilm voor het beeldmateriaal bij dit verhaal! (zie bij video’s)

Dag 27 11-11-2014         Bangkok – Jakarta – Bogor

Lekker uitgeslapen in ons hotel dat vlak naast het vliegveld van Bangkok ligt. Met een shuttlebusje vanuit het hotel worden we om 11.00 uur naar het vliegveld gebracht. Na een lange rij voor de incheckbalie kunnen we door naar de douane en visumbalie. Eenmaal overal doorheen gaan we naar de Burger King, want Bart heeft een nieuwe regel geïntroduceerd: op de luchthavens gaan we fastfood eten ;-) Na een korte vlucht van 3,5 uur landen we om 17.45 uur in Jakarta waarna we meteen de bus naar Bogor pakken, waar we die nacht slapen in een typisch Indonesisch hotel.

Dag 28  12-11-2014         Bogor - Bandung

Een echt Indonesisch ontbijt met bami, nasi en twee soorten soep. Bart heeft de plaatselijke Indonesische tosti geproeft: witte boterhammen met boter, jam en hagelslag en dan in het tosti-ijzer warm laten worden, smaakte best prima vond ie ;-) Vanuit Bogor wilde we met de bus naar Bandung via de Puncakpas, een hele mooie route door het Indonesische landschap. Wij gevraagd waar we moesten zijn, komen aan bij het busstation, daar blijkt dat de bussen vanuit daar alleen via de snelweg naar Bandun rijden. We moeten een eindje verderop zijn zeggen ze, daar vertrekt de bus die we willen hebben. Half uur later stappen we uit het taxibusje, zien geen busstation, blijkt dat de bus stopt op de vluchtstrook van een 3-baansweg. Oke...prima, dan wachten we hier. Wachten, wachten, wachten, na 3 uur in de brandende hitte te hebben gewacht zijn we er klaar mee. Er komt geen bus, en niemand weet hoelang het nog duurt, zo zit immers het verkeer op Java in elkaar. We pakken het taxibusje terug naar het busstation waar we eerder deze ochtend waren, en gaan dan toch maar met de snelwegbus naar Bandung, anders komen we er nooit! Na 3 uur, met onderweg stromende regen komen we aan in Bandung met helaas nog steeds stromende regen. Vanuit de bus snel in een taxi naar ons verblijf, een homestay aan de rand van het centrum. Die avond een heerlijke Soto Ayam en Nasi Goreng gegeten en ons plan voor de volgende dag in Bandung uitgestippeld.

Dag 29  13-11-2014         Bandung

Het ontbijt wordt op de kamer bezorgd, heerlijke nasi met kroepoek, ja ja ze ontbijten hier ook met rijst, is heel normaal! We gaan vandaag naar de actieve vulkaan Tangkuban Parahu, 1830 meter. We hebben besloten met het openbaar vervoer daarheen te gaan dus we pakken eerst een busje naar Lembang, het dorpje onder de vulkaan en stappen daar over op het busje die ons naar de ticketbalie brengt. We hadden op internet gelezen wat de toegangsprijzen waren, maar eenmaal daar bleek dat ze per 1 mei dit jaar alle prijzen (alleen voor toeristen) 4x hebben verhoogt. Conclusie: we hebben niet genoeg geld bij ons. Ze hadden geen pinautomaat, dus moesten we weer met het busje terug naar het dorp om te gaan pinnen, wat zeker een half uur rijden was. Een lieve Indonesische mevrouw die bij het nationale park werkte bood aan om ons in haar auto naar beneden te rijden, we geld konden pinnen, en dan weer terug bracht naar boven. Eenmaal bij de ticketbalie aangekomen bood ze ook nog aan om ons op de top van de vulkaan af te zetten, naar boven lopen bij deze vulkaan deed namelijk nooit iemand, dus dan wij ook maar verstandig om het niet te doen. Boven wilde ze ook nog op ons wachten om ons daarna weer naar beneden te brengen, maar dat hoefde echt niet van ons, naar beneden konden we wel lopen en ze had al genoeg voor ons gedaan! Het was best wel mistig boven op de vulkaan, maar konden toch nog redelijk veel van de vulkaan zien. Maar wat een stank zeg!! Omdat de vulkaan actief is komt er continu zwavel uit, en dat stinkt echt naar rotte eieren, misschien zelfs wel erger dan dat! Halverwege het pad werd ook geadviseerd om iets voor je neus en mond te dragen omdat pure zwavel niet echt goed voor je is. Jell moest echt een paar keer kokhalzen en we zijn ook niet heel lang op de top gebleven want de geur was niet te harden haha! De vulkaan was super mooi, en helemaal bijzonder omdat er weinig actieve vulkanen zijn waar je relatief zo dichtbij mag komen. Na de vulkaan gaan we naar de Hotsprings, dit is het warme zwavelwater van de vulkaan dat beneden wordt opgevangen en waarin je kan zwemmen. De verschillende baden varieren van 35 tot 40 graden. Zwavelwater schijnt goed voor je gezondheid en huid en het warme water is heerlijk, ondanks dat het buiten ook gewoon 30 graden is. We zijn de enige toeristen in heel het park, en we lijken wel een attractie. Iedereen kijkt, zegt je gedag, of hello miss, hello mister, of wil met ons op de foto. Bart staat op een gegeven moment met 7 vrouwen om zich heen in het water op de foto, en ze hadden zoveel plezier, geweldig om te zien! Terug in Bandung hadden we weer stromende regen, en het hield niet meer op, helemaal doorweekt een taxi aangehouden om ons terug te brengen naar ons verblijf. De volgende ochtend vertrekken we vroeg met de trein naar Banjar, en vanuit Banjar met de bus naar Pangandaran, onze volgende bestemming.

Dag 30  14-11-2014         Bandung – Pandangaran

Na een hele mooie treinreis van 4 uur komen we aan in Banjar, vanuit hier moeten we nog een stuk met de bus naar Pangandaran, een kustplaatsje aan de Java Zee. De busreis duurde iets langer dan we gedacht hadden, na 2,5 uur wegen met kuilen, hobbels en bochten te hebben doorstaan komen we aan in Pangandaran. Met een riksja laten we ons naar het verblijf brengen, dat net buiten het dorpje tussen de rijstvelden ligt. Een geweldige locatie, met een geweldig bamboehutje dat we geboekt hebben! We besluiten de rest van de dag te relaxen en te genieten van deze bijzondere plek. S’avonds kookt de eigenaresse een lokaal Indonesische maaltijd voor ons, heerlijk!

Dag 31  15-11-2014         Pangandaran

Gisteravond zijn 3 Nederlanders aangekomen in een ander hutje die we eerder in Bandung tegengekomen waren. Met z’n vijven gaan we vandaag een tour doen naar de Green Valley, helaas niet naar de Green Canyon want door de vele regen staat het water te hoog. Een scooter is vandaag ons vervoersmiddel van de dagtour, Bart rijdt, Jell gaat achterop. We rijden door schitterende paadjes, dwars door de rijstvelden, we krijgen uitleg over planten en fruit dat in de omgeving groeit. We stoppen ook in een lokaal dorpje met 10 huizen midden in het bos. Hier laat de gids ons zien hoe ze van het nectar uit de palmbomen bruine suiker maken. Een mevrouw staat te roeren in een grote pan met bruine vloeistof, dat is de nectar die tot een stroop wordt gekookt en dan wordt gegoten in bakjes tot het stolt tot de bruine suiker. We rijden verder over hele mooie bospaadjes en paden met geweldig uitzicht over de vallei, alleen al de scooter tocht richting de Green Valley was fantastish! Aangekomen bij Green Valley begint het te regenen, maar geen probleem want we gaan toch het water in. Eerst een wandeling door het bos, waarna we de rivier in springen en stukken gaan zwemmen en springen, tot dat we weer bij het beginpunt terug zijn. Het eerste deel van de rivier is door het vele regenwater een echte wildwater rivier geworden met op sommige stukken zelfs niveau 4/5, niet iets waar je zonder zwemvest in wil gaan, en je raad het al: we hadden geen zwemvesten. De gids was zelf niet helemaal zeker of het veilig was om het water in te gaan, maar zei verder niks en ging toch, de 3 Nederlandse reisgenoten gingen met hem mee, Bart en ik niet. Gelukkig vond Bart het ook onverstandig om hier het water in te gaan, en liepen we samen terug, terwijl we terug liepen vroegen we ons af of onze gids wel gecertificeerd was om hier met gasten het water in te gaan, hoe verder de dag vorderde hoe meer dit bevestigd werd, en hebben we dus ook zelf om een zwemvest gevraagd die we vanaf het stuk dat wij terug naar beneden hadden gelopen konden huren. Het wildste stuk van de rivier lag nu achter ons, en het stuk wat nu kwam was goed te doen om te zwemmen. Iedere groep die we in het water tegen kwamen hadden zwemvesten aan en helmen op, wij hadden niks, behalve dat Bart en ik een zwemvest gehuurd hadden, Joost, Noortje en Erik wilde dat niet. Halverwege de rivier was er een kleine rechte waterval van ongeveer 1,5 meter hoog in de hele breedte van de rivier. De gids wees aan waar we moesten springen, Noortje sprong en bleef in het rondcirkelende water vastzitten en kwam er niet uit, Joost wilde haar helpen en sprong er achteraan, maar hij kwam precies in het zelfde kolkende water vast te zitten en werd steeds naar beneden gezogen. Het water blijft daar rondgaan en je kan er dus niet uitzwemmen, ze waren redelijk in paniek en een gids van andere groep heeft ze eruit getrokken. Allemaal erg geschrokken, en Bart en ik dachten tegelijkertijd hetzelfde: blij dat wij in ieder geval een zwemvest aanhebben! Verder was de rivier heel rustig en zijn we teruggezwommen naar het begin/eindpunt. Weer op de scooter rijden we richting Pangandaran National Park, hier gaan we naar toe omdat de Green Canyon gesloten is. In dit park zien we een vliegende hond, hangend in een boom, en zijn we op zoek naar andere dieren. Halverwege de wandeling laat de gids zien hoe we net als Tarzan en Jane in de lianen kunnen slingeren. Na hem gaat Joost, hij slingert en BAM! de liaan breekt af en Joost valt met een harde klap op de grond, de liaan van wel 20 meter lang slingert langs hem met een klap op de grond. Wow! Gelukkig heeft Joost behalve blauwe plekken er niks aan overgehouden, want hij viel echt hard! We lopen rustig verder en komen aan bij wat water, een grote leguaan schrikt van ons en schiet ineens het water in, hiervan schrikken wij ons weer kapot van dat grote beest! Wat een dag, wat een dag, ondanks de kleine minderheden was het echt een geweldig leuke, gezellige en mooie dag! Deze avond eten we met zn vijven weer een heerlijke maaltijd bij het verblijf. Eigenlijk zouden we morgen vertrekken richting Yogyakarta, maar het is zo gezellig met zn vijven dat we besluiten nog een nachtje langer te blijven en samen met hun morgen surfles te nemen in de zee.

Dag 32  16-11-2014         Pangandaran

Ons eerste surfavontuur gaat beginnen! Met de scooter rijden we naar het strand, waar we in de middag, wanneer het vloed is, beginnen met onze eerste les. De techniek wordt voorgedaan op het strand, we oefenen een paar keer en gaan dan het water in. De golven zijn hoog en de stroming is ontzettend sterk! Na de eerste les van 1,5 uur zijn we helemaal kapot, met name door het teruglopen door de zware stroming en de hoge golven die je iedere keer moet opvangen zonder dat je weer 10 meter terug wordt geslingerd. Na een kleine pauze gaat de tweede les van 1,5 uur beginnen. We kunnen al staan, en ook op de golf blijven staan! Bart kan het echt al goed, en vinden beide surfen echt super leuk! Dit gaan we zeker in Australie meer doen! Na het surfen met zn vijven de winkeltjes langs het strand afgestruind en daarna snel op de scooter terug voordat het weer gigantisch hard gaat regenen! Laatste avondmaal met Sate Ayam (kip) jammie!! En de lekkerste Sajoer boontjes ooit gegeten! Morgen vertrekken we met zn vijven met een auto met chauffeur naar Yogyakarta, ongeveer 250 km verderop.

Dag 33  17-11-2014         Pangandaran - Yogyakarta – Borubudur

Omdat Java weinig snelwegen heeft en zo’n druk verkeer doen we bijna 9 uur over 250 km. Onderweg, vlak voor we bij Yogyakarta zijn, stoppen we bij de Borubudur! Een geweldig mooie boeddhistische tempel, die volgens velen bij het lijstje van de 7 wereldwonderen hoort! De hele middag regende het kei hard in de auto, en we baalde al een beetje dat we dachten in de regen daar te zijn, maar we komen aan en het is droog! Borobudur is indrukwekkend, wat een bouwwerk en wat een uitzicht! Bovenop staan allemaal omgekeerde bellen, en in iedere bel zit een buddha. Na 1,5 uur genieten op de Borobudur stappen we weer de auto in voor het laaste stukje van de rit naar Yogyakarta. Dit keer hebben we geen hotel/hostel geboekt omdat we niks in onze prijsklasse konden vinden, dus we zien het in de stad wel.

Dag 34  18-11-2014         Yogyakarta -  Prambanan 

Na heerlijk geslapen te hebben in ons stapelbed gaan we vandaag naar een ander mooi tempelcomplex dat vlakbij Yogyakarta ligt. Voor € 0,20 pp komen we per bus, 1 uur rijden, aan bij de Prambanan. Bij de ingang staat een jongen die vraagt of hij onze gids mag zijn, hij loopt hier stage en studeert Engels, dat aanbod slaan we niet af en hij wist ontzettend veel te vertellen over het tempelcomplex en de geschiedenis ervan. Bij de aardbeving in 2006 is een groot gedeelte van het complex ingestort, de acht grote tempels zijn weer helemaal opgebouwd, maar alle kleinere tempels die voor de ingang van het complex staan, liggen nog als hopen steen op elkaar. Het is een enorme puzzel om dat weer opgebouwd te krijgen en ze hebben er niet genoeg geld voor. Je ziet hoeveel schade de aardbeving aan de tempels heeft toegebracht, sommige stenen waren vernietigd en die hebben ze opnieuw moeten namaken. De vraag is hoeveel aardbevingen zo’n oude bouwwerken nog aankunnen want het wijkt door de namakingen steeds verder af van hoe het ooit was gebouwd. Prambanan is zeker net zo mooi als de Borobudur, indrukwekkend, interessant dat we tijdens het rondlopen de achtergrond informatie kregen van onze gids. Aan het einde moesten we een beoordeling over hem schrijven in zijn boekje en hebben we hem natuurlijk een fooi gegeven, want hij deed dit voor niks! S’avonds hebben we lekker relaxt op bed film gekeken en verhalen getypt. Morgen slapen we een beetje uit en gaan we in de avond om 20.15 met de trein naar Malang.

Dag 35  19-11-2014         Yogyakarta – Malang

Een staddagje vandaag, een bezoekje aan het fort Vredeburg, dat gebouwd is door Nederlanders. Het fort zelf was niet zo boeiend, maar detachtergrond erachter was wel interessant. Daarna richting de Malioborostraat, een straat met alleen maar winkeltjes en verkooptentjes! We hadden een shopdoel: een nieuwe dagrugzak voor Jell, en geen neppe maar een goeie rugzak die nog 6 maanden mee kan! Uiteindelijk gingen we de winkel uit met een nieuwe rugzak, pet voor Bart, twee hangmatten en touw om de hangmat op te hangen! Geslaagde missie dus! Onze grote rugzakken stonden nog bij het hostel en we gingen daar even relaxen tot dat we rond 18.00 richting het treinstation gingen om met zn allen wat te gaan eten en dan om 20.15 de trein naar Malang. Daar komen we om 03.50 in de nacht aan, en gelukkig hebben we een hostel waar we direct terecht kunnen en ons bed in kunnen duiken om lekker verder te slapen! Vanaf dit punt gaan we weer met zn tweetjes verder, Joost en Noortje gaan donderdag terug naar Nederland, ze waren 14 dagen voor vakantie op Java, Erik gaan we op Bali nog zien, maar neemt nu een andere route op het laatste stuk van Java. Het was super om met dit groepje te reizen, heel gezellig en het is ook leuk voor afwisseling tijdens het reizen!

Dag 36  20-11-2014         Malang

Geslapen tot 10 uur, we lagen er immers ook pas om 05.00 uur in door de treinreis vanuit Yogyakarta. Vandaag gaan we Malang verkennen, en onze trip naar de Bromo vulkaan boeken bij een tourbureau in de stad. In Malang gaan we naar Toko OEN, een restaurant met Nederlandse geschiedenis, je stapt echt meer dan 50 jaar terug in de tijd als je binnenkomt. Hier kun je dan ook ‘croquetten’ eten, gebakken aardappelen en wat andere Nederlandse dingen. Na deze toko brengen we een bezoek aan de birdmarket. Hier staan onvoorstelbaar veel kooitjes in één straat met allerlei verschillende vogels die je kunt kopen. Wel een beetje triest om te zien hoeveel beestjes er in 1 kooitje worden gestopt en tussen de vogels zaten er ook apen, egels, konijnen, soort vosjes en ook een heleboel uilen in kleine kooitjes. Hier is dan een duidelijk cultuurverschil zichtbaar, maar goed dat hebben we maar te accepteren. Door een harde regenbui lopen we terug naar ons hostel, dat gebouwd is boven op het dak van een drie-sterren hotel, erg leuk gedaan met allerlei bamboehutjes en een mooi uitzicht over de stad. Bij het tourbureau van het hotel onder ons boeken we voor vannacht onze trip naar de Bromo vulkaan. Vertrek staat om 00.00 uur, dus slapen we van te voren nog twee uurtjes om enigszins nog wat slaap mee te pakken. De tocht duurt tot morgenmiddag 12.00 uur, een flinke tocht!

Dag 37  21-11-2014         Malang – Bromo

Daar gaan we dan om 00.00 uur stappen we in een Landrover Defender, jawel Bart zijn lievelingsauto, dus de tocht kan niet beter beginnen! In het pikkedonker rijden we over echte offroad wegen naar de top van de vulkaan, zonder jeep kan je hier echt niet komen, af en toe stuiteren we bijna door de auto heen! De laatste weken is het erg mistig geweest op de vulkaan en kon men weinig zien, dus we hopen zo op helder weer! Onderweg is het ontzettend mistig en zien we op sommige momenten helemaal niks, maar eenmaal boven op de top is het kraakhelder en zien we duizenden sterren! Om 04.00 staan we op het uitkijkpunt te wachten tot de zon op komt. Als enige in korte broek tussen allemaal mensen met dikke winterjassen, mutsen, sjaals en handschoenen. We lachen er een beetje om, maar na 2 uur op het uitkijkpunt te hebben gestaan voelen onze benen toch aardig gevoelloos aan en hebben we het best wel koud! Deze kou is van korte duur want zodra de zon helemaal doorkomt is het binnen no time weer 30 graden. Zodra de zon grotendeels opkomt zien we het fantastische uitzicht op de bromovulkaan en het wordt alleen maar mooier! Het gaat van rood, oranje naar een heldere lucht met zon op de vulkaan! Wat een geluk hebben we met het weer!

Na het viewpoint rijden we in de Defender een stuk terug naar beneden, nu is het dus licht en kunnen we de mooie route zien die we heen in het donker gereden hebben. Beneden is één actieve krater waar we naar toe gaan lopen, met de jeep rijden we over het vulkanische zand waarna we uitstappen en een klim naar boven gaan maken. We weten hoe erg het zwavel van een actieve vulkaan stinkt, dus we zijn voorbereid met een handdoek voor onze mond. Het stinkt trouwens niet alleen heel erg, maar het is ook heel slecht voor je als je veel zwavel inademt. Het was best een steile klim naar boven toe, met veel mensen om je heen, eenmaal boven was er ontzettend veel zwavel en kon je maar af en toe de lava in de krater zien. We zijn niet lang boven geweest want de stank was ondraaglijk en we moesten ervan hoesten. Terug naar beneden liepen we via de zandduinen die aan de voet van de vulkaan liggen, een soort maanlandschap van zwart zand, weer zo’n fantastisch uitzicht! Na de beklimming van de krater rijden we offroad verder door een magisch landschap, het is ongetwijfeld een van de mooiste routes die we ooit hebben gereden! We stoppen nog voor een wandeltocht naar een 40 meter hoge waterval en rijden we door via plantagehellingen, die zo typerend voor Indonesie zijn en zo mooi! Het is bijna een kunstwerk zoals deze hellingen met allerlei gewassen zijn aangelegd, super! Na deze fantastische tocht komen we rond de middag terug in ons hostel. Vermoeid zijn we na deze nacht te hebben overgeslagen, dus we eten wat en gaan daarna lekker relaxen. In de avond gaan we met Erik en Jurjen, een andere Nederlanse jongen, een hapje eten in de stad, en daarna op tijd slapen!

Dag 38  22-11-2014         Malang - Banyuwangi

Heerlijk uitgeslapen en op ons gemak alle spullen weer ingepakt. Vanmiddag om 15.00 uur gaan we met de trein naar Banyuwangi, het uiterste puntje van Java, hier vandaan gaan we zondag met de boot naar bali. Jurjen en Erik pakken dezelfde trein als ons, alleen zitten we niet in dezelfde coupé. Op dit treintraject rijden alleen derdeklas treinen, maar dat hebben we in Thailand ook al meegemaakt dus bereiden we ons voor op een lange pijn-aan-de-billen, rit. Tot onze verbazing hebben de derdeklas treinen in Indonesie airco! Dat maakt het wel al een stuk aangenamer en dat compenseert het met 8 mensen bijna boven op elkaar zitten wel! Na 8 uur komen we eindelijk aan in Banyuwangi. Het hotel ligt op loopafstand van het treinstation dus we slaan alle taxi-aanbieders die 100x teveel vragen van ons af en gaan lopen. Natuurlijk is het altijd verder lopen dan ze je zeggen, en is de stroom langs de weg ook uitgevallen, dus lopen we in het pikkedonker maar na 20 minuten lopen zijn we er eindelijk! In onze kamer gekomen zien we overal mieren lopen, hele grote en kleintjes, opzich geen probleem, tot dat we zagen dat ze ook door het hele bed heen liepen. Jell terug naar receptie voor andere kamer, maar ook in die kamer zaten de bedden vol met van die mini-mieren. Jell beetje boos en zegt dat we niet gaan betalen voor een kamer met ongedierte in het bed. Op naar de derde kamer, ziet er allemaal prima uit, geen mieren in het bed, dus die jongen van de receptie gaat weer weg. Bart komt met alle spullen uit de andere kamer en ziet binnen 10 seconden een soort vogelspin-achtige spin in de hoek van de kamer: harig, dik en meer dan 10 cm groot! IEK!!! We zijn niet echt blij met dit hotel, dus Bart gaat die jongen weer halen, want we hebben geen idee of die spin giftig is, dus gaat Bart deze niet zelf buiten zetten. Die jongen spreekt niet goed Engels en begrijpt dus niet wat we bedoelen, tot dat hij de spin ziet haha! Jell staat inmiddels op een stoel totdat hij de spin heeft! De jongen durfde de spin ook niet zomaar te pakken dus heeft hij hem doodgemaakt en buiten gegooid! Oke...dan had Jell misschien toch liever mieren in bed gehad, maar goed we gaan  hier nu gewoon slapen er vanuitgaande dat die spin alleen was. Als we dachten dat we nu alles wel gehad zouden hebben, worden we om 05.00 wakker van gebonk op de raam. Wat nu weer! Vliegt er de hele tijd een vogel tegen het raam aan, terwijl de gordijnen gewoon dicht zijn. Wel 10 tot 20x achter elkaar vliegt dat beest er tegen aan. Wij bonken terug op het raam en de vogel gaat weg. Na een uur issie weer terug en gebeurt hetzelfde: weer 10 tot 20x vliegt ie tegen het raam aan, Bart gooit zn slipper tegen t raam en de vogel gaat weer weg. Om 08.00 issie er weer en gebeurt weer hetzelfde, die vogel spoort echt niet haha! Ach ja het past wel bij alle andere dingen die in dit hotel zijn gebeurd, dus in dat opzicht is dit de minst erge ;-) Gelukkig sliepen we hier alleen afgelopen nacht en vertrekken we vandaag met de boot naar Bali.

Dit was ons reisavontuur op Java! We hebben ontzettend veel moois gezien, duidelijke verschillen met Thailand ontdekt en dat maakt het reizen van land naar land extra leuk! De drukte op Java was heel erg wennen, het verkeer is een grote chaos, we dachten dat Bangkok een grote mierenhoop was, maar dat is hier nog 100x erger. Voor een stoplicht staan soms wel 100 scooters te wachten, dat is ongekend voor ons, dat zie je nergens in Europa! Verder ben je als Westerling een opvallende verschijning op Java, er is lang niet zoveel toerisme als op Bali, dus willen ze allemaal met je op de foto en kijkt iedereen je aan, begroet je met miss of mister alsof je een of andere ster bent. Af en toe is dat ook wel eens vervelend, niet altijd heb je zin om op de foto te gaan of bekeken te worden. Op onze laatste dag in Java wilde twee Indonesiers met ons praten en daara op de foto, toen vroeg Bart aan ze waarom ze eigenlijk zo graag met Westerlingen op de foto willen. Ze zijn trots op Westerse mensen, en dat we hun land bezoeken, het geeft hun een gevoel van status wanneer ze met je op de foto mogen. De Indonesische mensen zijn fantastisch, ontzettend aardig, willen je overal mee helpen en het eten is zo lekker!! We gaan nu genieten van 2,5 week Bali!

Heel veel liefs, Bart & Jelleke