Australië - oostkust 2 (+ aflevering 11 bij video's)

31 maart 2015 - Port Douglas, Australië

Hallo lieve blogvolgers,

 

We hebben weer een heleboel beleefd en veel mooie dingen gezien! Hieronder ons nieuwe verslag over oa hoogetpunten van onze tweedaagse tour naar Fraser Island en de trip naar de Whitsunday eilanden. De tijd gaat zo ontzettend snel hier, voor we het in de gaten hebben moeten we het mooie Australië alweer verlaten, maar tot aan dat moment blijven we iedere minuut genieten van alles wat we meemaken. Zie voor het beeld bij dit verhaal video aflevering 11.

Veel liefs Bart & Jelleke

 

Dag 148  12-03-2015       Noosa (Sunshine Coast) – Rainbow Beach

Rustig opgestaan en alles ingepakt, ontbeten en daarna hebben we afscheid genomen van Sepp en Julie. We hebben ze wel honderd keer bedankt voor alles wat ze voor ons hebben gedaan, de gastvrijheid, al het lekkere eten en de gezelligheid van de afgelopen week. We hopen ze graag weer een keer te zien als we tegelijk in Oostenrijk zijn! Tegen tienen rijden we weg in Noosa richting Rainbow Beach, ongeveer twee uur rijden. We hebben een routebeschrijving/tekening van Sepp meegekregen waarmee we een heel stuk binnendoor kunnen rijden richting Gympie en die klopt precies! Er is vanaf Gympie maar één weg naar Rainbow Beach en tegen de middag komen we daar aan. Het is maar een piepklein dorp met een paar straten. We rijden als eerst naar de parkeerplaats bij het strand om daar te lunchen. Na de lunch zoeken we het hostel op waar we op de camping slapen met onze camper, deze overnachtingen zitten inbegrepen bij onze tour naar Fraser Island van morgen en overmorgen. Leuk hostel met een mini camping eromheen, we kunnen van alle faciliteiten gebruik maken. Om 16 uur vanmiddag hebben we een safety briefing over de trip naar Fraser Island. Fraser Island is het grootste zandeiland ter wereld en heeft geen gewone wegen. Het zijn allemaal offroad wegen en je rijdt over de stranden. We nemen deel aan een tweedaagse tour waarin we met 4 jeeps achter elkaar aan rijden, en in de voorste jeep zit de gids die de tour leidt. In de overige drie auto’s wissel je door met alle mensen zodat je om de beurt een stuk kunt rijden als je dat wil. Tijdens de safety briefing krijgen we informatie over het rijden op los zand, wat je wel en niet moet doen, wat gevaren zijn etc. Voor veel mensen is het de eerste keer dat ze offroad gaan rijden dus het is heel belangrijk dat iedereen weet wat je wel en niet moet doen. Na het bekijken van de instructiefilms en andere info moeten we een heleboel papierwerk invullen over verzekeringen en dergelijke. Als dit allemaal geregeld is gaan we onze spullen inpakken voor de twee komende dagen en eten we lekker pannekoeken als avondeten.

Dag 149  13-03-2015       Fraser Island

Om half 7 gaat de wekker, de laatste dingen in onze tas stoppen, spullen van de camper inpakken en de camper wegzetten van de camping, ontbijten en om 8.30 zijn we ready to go! Er staan 4 jeeps klaar, we ontmoeten iedereen uit onze groep en het klikt eigenlijk meteen dus dat is super! We zijn ook een internationale groep met twee italianen, drie zweden, een duitser en wij twee uit Hollandia. Een van de Italianen begint als eerste als chauffeur, maar eerst moeten we met z’n allen de auto checken op gebreken, deuken, krassen etc en dat ondertekenen en zorgen dat we de jeep hetzelfde terugbrengen! ;-) We krijgen uitleg van de gids over de auto’s, het zijn allemaal automaten dus dat scheelt al weer en verder nog wat veiligheidsregels en tips voor het rijden voor het geval we al weer iets van de film van gister zijn vergeten. Tegen 9 uur zijn we dan echt weg en nog voordat we bij de ferry aankomen, 20 minuten onderweg, is de laatste jeep in de rij kapot. Er lekt vloeistof uit de auto die ontzettend stinkt dus dat ziet er niet goed uit. Gelukkkig gebeurt het hier op het vaste land en kunnen ze binnen een half uur de jeep omwisselen voor een andere en kunnen we onze tour vervolgen. De ferry duurt maar 10 minuten om op Fraser Island te komen en vanaf daar beginnen we met het crossen over het strand. Doordat we wat aan de late kant zijn is het tij al te hoog om er nog te kunnen rijden dus nemen we een stuk een binnenroute. Ruige route, deuren en ramen trillen bijna de jeep uit en door de droogte is het zo stoffig dat we de ramen dichthouden, helaas wel zonder airco, maar beter zweten dan alles onder het fijne stof. Na een klein uur op de binnenweg is er weer een toegangsweg tot het strand, hier is het strand een stuk breder, dus cruisen we verder op het strand! We stoppen even om van chauffeurs te wisselen en Bart gaat nu rijden. Wat is dat gaaf, met 80 over de stranden rijden, lekker heen en weer swingen met de auto door het losse zand. Er staan hier zelfs verkeersborden op de stranden met maximum snelheden etc, eigenlijk precies hetzelfde als het vaste land maar dan is alles van zand hier. Rond lunchtijd komen we aan bij Eli Creek, een kraakhelder zoetwater riviertje dat uitkomt in de zee. We lopen met de gehele groep in zwemkleding een stuk naar boven en laten ons daar in het verfrissende water vallen dat ons meeneemt in de stroming naar beneden. Lekker afgekoeld in het frisse water genieten we daarna van een heerlijke lunch met goedbelegde wraps. Na een paar uurtjes hier gerelaxed te hebben stappen we weer in en rijden we richting het Maheno Shipwreck. Een heel groot schip dat vergaan is op het strand van Fraser, inmiddels voor een groot gedeelte de grond ingezakt maar heel indrukwekkend om zo’n groot wrak van dichtbij te zien. Het ligt er nu eigenlijk als een soort kunstwerk, helemaal verroest met de contouren van een schip, heel mooi! Na deze korte stop gaan we vol gas richting de Champagnepools, aan het einde van het eiland. Dit zijn een soort rockpools waarin je kan zwemmen. Ook als je niet wil zwemmen is het super mooi met het uitzicht en de zon die steeds verder aan het zakken is. Tegen vieren rijden we een stukje terug richting de plek waar we overnachten, Pippies hebben een eigen kamp waar we deze nacht slapen. Vlak aan het strand in de bossen staat een super mooi opgebouwd kamp, we kiezen een tentje uit voor de nacht en drinken daarna lekker een drankje met z’n allen. Als diner hebben we barbecue met worstjes, steak en kangaroe, Bart heeft kangaroe geproeft, vond het wel lekker maar niet iets bijzonders ofzo. Na het eten houden we het niet heel lang meer vol, zoals de meesten eigenlijk, het was een lange dag met veel activiteit en rond 22 uur liggen we in ons tentje. Niet heel comfortabele matjes, maar voor een nachtje is het prima!

Dag 150  14-03-2015       Fraser Island

Om half 7 worden we gewekt door de muziek die de gids heeft aangezet en iedereen moet opstaan. Met z’n allen maken we ontbijt, ook dit is weer heel uitgebreid en goed gereged. Er is bacon, pannekoeken, brood en vanalles voor erop. Rond half 9 is iedereen klaar met ontbijten en opruimen, we stoppen alles in de jeeps en we rijden richting Central Station. Omdat alleen de oostkust berijdbaar is op Fraser Island, moeten we een groot gedeelte dezelfde weg over het strand terug. Gister reden we hier aan het eind van de dag en nu rijden we er sochtends dus het voelt toch heel anders omdat het eb en vloed is geweest. Central Station ligt in het hart van het eiland, het ruige binnenland met echte offroad wegen met overal hobbels, bobbels en geslinger van links naar rechts. Een paar keer stoten we goed ons hoofd tegen het dak of de zijkant van de auto maar het is geweldig om over zulke paden te mogen rijden. Halverwege stoppen we bij Pile Valley. Hier maken we een korte wandeling in het regenwoud naar grote hoge bomen en heel veel mooie varens. Fraser Island is niet alleen het grootste zandeiland ter wereld maar heeft ook als een van de weinige plekken een heel regenwoud in een zandbodem. Normaal gesproken groeit regenwoud op rotsachtige, stevige bodem maar hier groeit alles in het witte zand. Het zonlicht viel prachtig binnen door de hoge bomen en de varens met felgroene grote bladeren, het was echt even een paradijspaadje waar we doorheen liepen. Na deze stop vervolgen we het stuiterpad richting Lake McKenzie waar we voor een paar uur gaan blijven om te zwemmen en lunchen. Dit meer is kraakhelder, felblauw en heeft spierwitte stranden. Weer een paradijs op dit geweldige eiland! Het regent even als we aankomen maar het weer klaart snel op en liggen we lekker in de zon in het warme zoete water van het meer. Na deze opfrissing lopen we terug richting de parkeerplaats waar we in een Dingo vrije picknickplaats onze lunch gaan nuttigen. Eten en drinken meenemen naar het meer is verboden omdat Dingo’s overal opduiken en het eten uit je tas stelen of agressief kunnen worden als ze het eten niet krijgen. Dus achter een hek kun je hier veilig eten zonder lastig gevallen te worden door dingo’s. Weer een lekkere lunch met broodjes en wraps gezond. Na de lunch zit de Fraser tour er bijna op, we moeten nog zeker een paar uur rijden naar de ferry maar  hebben geen stops meer tussendoor. Bart gaat weer rijden, dit keer niet over het strand maar het ruige bospad. Wel hebben we nog een onbedoelde stop van bijna een uur gehad toen een van de jeeps in het hoge losse droge zand uit de bocht zwabberde en op een houten paal is gereden. Door de vering van de jeep is de voorkant van de auto tijdens het van boven naar beneden veren op de paal blijven hangen waardoor de auto muurvast zit. De gids probeert met een van de andere jeeps en een sleepkabel de paal onder de auto los te trekken maar deze zit zover in de grond dat dat niet gaat. Met een aantal graven we de paal zover mogelijk uit en na een stuk of 5 pogingen krijgen we de paal eronder uit. De auto heeft niet veel schade gelukkig en we kunnen onze weg vervolgen richting de ferry. Het laatste gedeelte is weer een ruig stoffig pad waarbij alles bijna uit de jeep trilt. Tegen vijf uur staan we op de ferry en gaan we terug richting vaste land waarbij we nog een kort stuk over het losse zand moeten, Jell besluit het laatste gedeelte te rijden om toch ook het offroad zand rijden te hebben ervaren. Daarna rijden we terug richting Rainbow Beach, jeeps voltanken en vervolgens met z’n allen een bezem erdoorheen om het zand eruit te krijgen. We zetten onze camper terug op de camping en gaan naar de supermarkt voor een lekker avondmaal. Fraser zit er weer op, het was een geweldige trip en een fantastische ervaring, we hebben enorm genoten!

Dag 151  15-03-2015       Rainbow Beach – Tin Can Bay

Lekker een beetje uitgeslapen deze ochtend en na het ontbijt rijden we naar het strand van Rainbow Beach. Vanaf hier wandelen we naar de Coloured Sands, die aan het strand liggen, dat is een enorm lange rotswand met 42 verschillende kleuren zandsteen. Heel mooi om te zien hoe de kleuren in elkaar overgaan. Terug lopen we lekker door het water heen en rijden we naar de Carlo Sandblow, een gigantische zandduin met een fantastisch uitzicht over de baai. Een korte wandeling door het bos brengt ons bij het beginpunt van de duin en vanaf daar kun je op de duin naar de rand lopen. En dat zand is heet!! Zeker de moeite waard, zo’n grote en hoge duin hebben we in Nederland niet! Na de lunch rijden we richting Tin Can Bay waar we de rest van de middag relaxen bij de camper.

Dag 152  16-03-2015       Tin Can Bay – Gympie

Om 06.00 opstaan want we gaan om 7 uur naar de dolfijnen om deze te kunnen voeren. Er zijn 4 dolfijnen die al op een lekker visje liggen te wachten. Al bijna 70 jaar wordt dit gedaan door vrijwilligers. Het begon 70 jaar geleden er mee dat de dolfijnen de vissers hielpen om de vissen in de netten te drijven en als beloning daarvoor kregen de dolfijnen wat vis. Nu ze de dolfijnen niet meer nodig hebben voor de visvangst blijven ze deze iedere ochtend om 8 uur een extra visje geven. Toen we aankwamen iets na zeven uur lagen er al twee dolfijnen te wachten in de baai en zijn aan het spelen met de vrijwilligers die al in het water staan. Ze liggen te wachten op hun ochtendsnack en na een half uur kwamen er nog twee andere dolfijnen bij, een moeder met een kleintje! Heel mooi om te zien hoe slim en speels dolfijnen zijn. Vanaf 8 uur mocht iedereen die een ticket had gekocht een emmertje met een visje ophalen en om de beurt een dolfijn voeren. Ze wachten heel geduldig en tot dat het visje bij hun bek is doen ze deze open en pakken heel zachtjes het visje. Heel mooi om te zien, super slimme dieren en ze blijven zo bijzonder! Na deze ontmoeting met de dolfijnen rijden we richting Gympie, waar we naar de autogarage moeten voor een kapotte vijfde versnelling in onze camper. 

Dag 153  17-03-2015       Gympie

Het was niet onze planning om in Gympie te blijven maar door een kapotte vijfde versnelling moeten we hier wachten op een nieuwe versnellingsbak, en dat kan in een groot land als australie nog wel eens een paar dagen duren. Het contactpersoon van onze verhuurmaatschappij zei ons dat de versnellingsbak al aanwezig was bij het bedrijf en deze er maandag ook ingezet kon worden, nou niet dus, deze moest dus nog besteld worden en vanuit Sydney naar hier vervoerd worden. En Sydney ligt bijna 1500 km verderop...

Dag 153  18-03-2015       Gympie

Deze dag zijn we de hele dag op de camping gebleven in Gympie en hebben ons reisverhaal en de nieuwe film afgemaakt. In ieder geval onze tijd nuttig besteed, maar het is frustererend dat we geen kant op kunnen want rondom Gympie hebben we alle leuke plekken al gezien en in Gympie zelf is echt helemaal niks te doen.

Dag 154  19-03-2015       Gympie

Dag drie van wachten, wachten, wachten... En weer bellen, vragen of er al iets bekend is over de levering. Nog steeds niet. We wachten de hele dag in een park, eind van de dag horen we van de garage dat de versnellingsbak nog niet in Brisbane is gearriveerd, dus dat gaat nog wel twee dagen extra duren. Heel fijn....... We proberen positief te blijven, maar als je in zo’n mooi land bent en we nog heel veel dingen willen zien op de weg die we nog moeten afleggen naar Cairns en je hier je dagen zit weg te gooien dan is dat héél frusterend. De man van het verhuurbedrijf is nou ook niet bepaald heel behulpzaam dus dat helpt ook niet echt bij het oplossen van dit probleem. Even hebben we overwogen om de camper hier achter te laten en een auto te huren om onze weg mee te vervolgen, maar er zaten te veel risico’s aanvast waar we dalijk achteraf nog een hoop gezeur mee krijgen vanuit de huurmaatschappij dus blijven we braaf wachten. We besluiten om alvast een verjaardagsdiner voor Bart te organiseren vandaag ipv morgen omdat als we heel veel geluk hebben we morgen weer verder kunnen rijden en we dan dus in de auto zitten! We hebben lunch overgeslagen en maken een afternoon-Aussie-style bbq met salade, ovenfrietjes en twee hele dikke hamburgers met alles erop en eraan! Jammie!! Ondertussen is Jell alvast bezig met de voorbereidingen voor een lekkere cupcake taart voor Bart voor morgen. Door de hitte gaat ook het bakken van dit soort dingen even anders haha! De cupcake bakjes zitten iets te vol en door de warmte van de zon wordt het heel dun, zodra deze in de oven staan stromen ze over en ligt de hele bakplaat vol met al het mengsel. Snel de platen eruit, nieuwe bakjes gepakt en het mengsel van het folie afgeschept in de nieuwe bakjes, en ineens zijn het dubbel zoveel cupcakes!

Dag 155  20-03-2015       Gympie

We hadden Barts verjaardag vandaag iets anders voorgesteld een week geleden, maar het is niet anders en we maken er het allerbeste van door een lekker ontbijtje te maken en Jell heeft een taart gebakken gister op de camping! Goed begin van deze dag, om 10 uur worden we bij de garage verwacht voor de huidige stand van zaken. De versnellingsbak is in Brisbane gearriveerd en komt vandaag met de express dienst naar Gympie, maar of dat nou ochtend, middag of eind van de middag is dat weet niemand, dus we nemen ons vertrouwde plaatsje in het park weer in. Rond half twee worden we gebeld door de garage dat de versnellingsbak er rond drie uur vanmiddag is dus of we meteen kunnen komen zodat ze de oude bak eruit halen en als de nieuwe aankomt deze er direct in kunnen zetten. Ongeveer een half uur nadat de nieuwe versnellingsbak is gearriveerd blijkt dat deze niet past en dat ze de verkeerde hebben opgestuurd. De monteurs die ermee bezig zijn ontploffen bijna van woede, want in Sydney hebben ze niet goed gecheckt en de verkeerde gepakt. Op dat moment konden we onze emoties even niet te boven blijven, we zitten hier nu al 5 hele dagen en kunnen hier niks doen en nu past die verdomde bak niet!! De man van het verhuurbedrijf van onze camper negeert onze telefoontjes ook al 3 dagen, dus daar hebben we ook geen donder aan. Na 20 telefoontjes vanuit de garage naar het bedrijf in Sydney blijkt er nog één kans te zijn van 1 op 1000 dat ze alleen de vijfde versnelling, degene die ook als enige stuk is, uit de nieuwe box halen en deze in de oude van ons monteren. Al onze hoop hierop gevestigd wachten we een uur en dan blijkt het gelukt te zijn! Nog even een testritje of het ook daadwerkelijk werkt tijdens het rijden, en JAAAA we kunnen hier weg! Eindelijk verlost van deze ellende! Althans bijna, we hebben alleen nog ruzie met de verhuurmaatschappij maar dat is een zorg voor later! Vandaag is ook Barts verjaardag dus gaan we lekker uiteten bij de plaatselijke chinees, wat smaakte dat goed zeg!! Tegen een uur of half 7 zijn we klaar met eten en is het al pikkedonker, eigenlijk niet verstandig om dan nog te gaan rijden maar we willen perse weg uit Gympie. In Australië staan bijna nergens lantaarnpalen en steken kangaroes of andere dieren zomaar de weg over. We besluiten een uurtje te rijden en gaan dan naar een gratis camping vlakbij de weg waar we deze nacht slapen.

Dag 156  21-03-2015       Gympie - Mackay

Prima geslapen op deze plek, schone toiletten en het kost ons niks. We zijn vroeg wakker, verder is er niks te doen dus rijden we verder richting Mackay op weg naar Airlie Beach waar we morgen willen zijn. Het is een mooie weg door verschillende landschappen, weinig bewoonbaar gebied en af en toe wat regen. Tegen uur of 5 zijn we in Mackay en slapen we weer op een gratis plek met dit keer zelfs warme douches en toiletten.

Dag 157  22-03-2015       Mackay – Airlie Beach

Vandaag is het nog maar een kort stukje rijden naar Airlie Beach, het dorpje om vanuit daar de Whitsunday eilanden te bezoeken wat we dinsdag gaan doen. In de ochtend komen we aan, ontbijten in het dorp en gaan daarna naar The Lagoon, een groot zwembad dat lijkt op een strand, en het ligt ook direct naast het strand. In verband met de Box Jellyfish, een dodelijke kwal die in de zomermaanden voorkomt in de zee, mag je nergens in de zee zwemmen hier behalve op afgezette stukken in de zee of in dit soort nagemaakte stranden. Deze is heel mooi aangelegd met een echt zandstrand wat overgaat in het warme water. We vertoeven hier een paar uurtjes en gaan daarna op zoek naar een leuke camping voor de komende drie nachten. Super mooie plek, eigenlijk meer een resort-camping met groot zwembad, luxe nieuwe toiletgebouwen en alles erop en eraan. Dit hebben we wel verdiend na afgelopen week vonden we zelf!

Dag 158  23-03-2015       Airlie Beach omgeving

De tour naar de Whitsunday eilanden is geboekt voor morgen, dus vandaag gaan we in Airlie beach en omgeving wat dingen bekijken. In de ochtend gaat Bart vissen en Jell even naar een lokaal marktje met allerlei leuke kraampjes. Bart heeft een aantal vissen gevangen deze ochtend en ze na het maken van een foto weer terug gezet. Mooie rifvisjes maar te klein om te eten als je dat zou willen. Rond het middaguur rijden we richting Dingo Beach, een heel mooi verlaten strand, waar helaas ook niet mogelijk is om te zwemmen ivm de jellyfish. We lunchen op deze prachtige plek en rijden daarna door naar het buurstrand Hydeway Beach. Ook al zo verlaten, waarschijnlijk doordat het in een echte uithoek ligt en er niet gezwommen kan worden dus is het niet aantrekkelijk als strandvakantieplaats. Voor ons geen probleem, hoe minder toeristisch hoe mooier het vaak is! Op de weg terug richting Airlie Beach gaan we nog langs de Cedar Creek Falls, nou ja ‘Falls’.... Het is afgelopen periode zo droog geweest dat er geen waterval meer te zien is. Er staat nog wel water in de rockpool waarin je kan zwemmen, Bart neemt een verfrissende duik en daarna lopen we nog even naar boven waar normaal gesproken de waterval begint. Na deze stop rijden we terug naar de camping waar we nog even lekker zwemmen en relaxen in onze hangmat.

Dag 159  24-03-2015       Whitsunday Islands

Eindelijk mogen we dan vandaag naar de Whitsunday eilanden, een tour waar we toch, samen met Fraser, wel echt naar uit hebben gekeken. We hebben een dagtour geboekt met Ocean Rafting, een grote snelle boot waarmee we dezelfde route varen als de meerdaagse zeiltochten, alleen dan sneller. Na ruim een uur gevaren te hebben door de verschillende eilanden van de Whitsundays, dat zijn er 74 in totaal, komen we aan bij Whitsunday Island,  het grootste van allemaal. Hier gaan we naar de Hill Inlet Lookout, een prachtige baai met golvende zandstromen gemengd door het felblauwe heldere water. Hier hebben we menig plaatje van gezien op internet, die meestal veel mooier zijn dan de werkelijkheid, maar dit keer was het echt zo! Zoiets hebben we nog nooit gezien, het is onwerkelijk hoe mooi het zand en het water golvend door elkaar heen liggen. Het is belangrijk dat je precies op het goede tijdstip bij de lookout bent ivm hoog en laagtij. Als het water nog te hoog is zie je alleen maar water, en is het te laat dan is alles zand. Gelukkig waren wij precies op het goede moment en was de mix van water en zand perfect! Na een heleboel foto’s te hebben gemaakt lopen we vanaf de lookout boven helemaal naar beneden naar het witte strand Inlet Beach, het strand wat we net van bovenaf zagen. Spierwit zand en het water is zo felblauw en helder! Een echt droomstrand! Vanaf de Inlet Beach lopen we terug naar de boot en varen we naar de plek waar we gaan snorkelen, bij Dumbell Island. Het zicht met het snorkelen was heel slecht ivm algengroei dat in de oppervlakte van het water blijft hangen. Desalniettemin was het weer heel leuk om een keer te snorkelen en hoe dieper je naar beneden dook hoe beter het zicht was. Het koraal was heel mooi en alles is levend en veel mooie vissen. Na bijna een uur gesnorkeld te hebben varen we daarna richting Whitehaven Beach, genoemd als een van werelds mooiste stranden. Hier genieten we op het strand van een heerlijke buffetlunch en relaxen we op het mooie witte strand, in de zon en af en toe met de voetjes in het water. Na Whitehaven beach varen we via de andere route rondom alle eilanden terug richting Airlie Beach waar we eind van de middag weer terugzijn. Het was een fantastische dagtrip, weer dingen gezien die nergens anders te zien zijn behalve hier! We hebben genoten van iedere minuut! Hierna lekker koken en rest van de avond relaxen op de camping. Morgen gaan we hier weer vertrekken en rijden we richting Townsville met nog een tussenstop in Bowen.

Na vertrek uit Airlie Beach rijden we helemaal noordelijk richting Cairns, Port Douglas en ons verste punt is Cape Tribulation in het Daintree National Park. Het duiken in the Great Barrier Reef staat nog op onze planning, zo ook Magnetic Island en nog meer mooie stops onderweg!

 

3 Reacties

  1. Brenda:
    31 maart 2015
    Het zag er weer vervelend uit jongens!
    Als jullie in Sydney nog op de koffie willen dan stuur even een berichtje, begrijp van Tonny dat jullie een lokaal nummer hebben.

    Groetjes van ons vieren
  2. Piet & Riky:
    31 maart 2015
    Na die onverwachte stop zijn jullie nu wel goed uitgerust natuurlijk.Was ook wel nodig als ik al die verhalen lees. Zo hebben jullie het nog drukker dan met een heel jaar werken.
    Ziet er trouwens wel allemaal fantastisch uit.
  3. Melynn:
    9 april 2015
    Wat gaaf en herkenbaar allemaal!! Wat leuk dat jullie ook naar de dolfijnen van Tin Can Bay zijn geweest!
    Ook wij hebben een dagtocht gemaakt met Ocean Rafting, ideaal om lekker snel de mooiste plekjes te ontdekken met een kleine groep ipv de massa. Benieuwd naar jullie laatste reisverslag van Australie, want de genoemde plekjes (Cairns, Port Douglas, Cape Tribulation) zijn super!
    Veel plezier in Zuid-Afrika!!