Australië - zuidoost (+ video aflevering 9)

Lieve blogvolgers,

We zitten inmiddels alweer een paar weken in Australië en ook hier is het geweldig! Heel anders weer naar Nieuw-Zeeland maar ook dit is super mooi en aardige mensen! We hebben hier onze eigen camper waarmee we lekker rondtouren en avonturen meemaken. Zie bij dit verhaal aflevering 9 van onze reisfilm (onder het kopje video’s)

Dag 107  30-01-2015        Melbourne

Onze eerste echte dag in Australië! Gisteravond laat zijn we aangekomen in ons hostel midden in het centrum van Melbourne, ideale locatie, het hostel zelf was iets minder maar prima voor een aantal dagen. Na een ontbijt in de stad gaan we het Federation Square verkennen, hierop staan een aantal moderne gebouwen met musea erin maar ook een oude gotische kerk. Op het plein staan allerlei stands van de Australian Open waarvan dit weekend de finales worden gespeeld iets verderop in het tennisstadion. Jammer dat we niet eerder (half jaar geleden) aan gedacht hebben dat dat dit weekend was, dan hadden we kaartjes kunnen kopen voor de finale, maar helaas pindakaas! Het is een leuk en gezellig druk plein en we lopen door de architectonische gebouwen heen en nemen een kijkje binnen in de kathedraal. Die was opzich niet zo heel bijzonder van binnen maar altijd wel mooi om te zien. Na de lunch pakken we een oud trammetje dat via een toeristische route door de stad rijdt. We blijven het hele rondje zitten om vanuit de tram de hele stad te bekijken en te bedenken waar we de andere dagen nog willen uitstappen. Eind van de middag zijn we terug en gaan dan het winkelgebied van de stad in om onder andere een Australische simkaart te kopen met 3G internet zodat we niet iedere keer de dure wifi in de hostels en op campings hoeven te kopen. Melbourne staat bekend om de vele (goede) straatartiesten die door heel de stad allerlei dingen laten zien. Mensen met muziekinstrumenten, zangers, levende standbeelden, mensen die bal trucjes doen en nog veel meer leuke optredens op straat! We winkelen nog wat, zien de grootste H&M die we ooit gezien hebben en gaan daarna terug richting het hostel. We doen boodschappen voor het avondeten wat nogal een uitdaging is om te bereiden in de meest chaotische keuken die we ooit gehad hebben in een hostel, maar goed ook daar kunnen we een lekker avondmaal maken. We hebben gelukkig een tweepersoonskamer en verder geen last van alle drukte, want ze hebben hier zelfs 16-persoons kamers! Ons niet gezien, 10 is de max en dat is al meer dan genoeg en één ruimte.

Dag 108  31-0-2015           Melbourne - Philip Island (Rieky & Clive)

Vandaag gaan we met Rieky en Clive op stap! Familie van Jell, Rieky is een nicht van Hans en de dochter van de broer van Jells oma Hanny. Snappen jullie het nog? Om 12.30 hebben we afgesproken bij het treinstation in de stad onder de klokken bij de ingang. Via de telefoon hebben we besproken wat voor jas ieder aan heeft zodat we elkaar snel herkennen, want Jell was heel klein toen ze Rieky en Clive voor het laatst gezien heeft in NL en kan dat niet meer herinneren, en ook voor hen is het moeilijk om na zoveel jaar te weten hoe we er ook alweer uitzagen. Jell en Rieky hebben beide een rode jas aangedaan en zo ging het herkennen eigenlijk heel makkelijk! We gingen een stukje met de tram door de stad naar de plek waar de auto was geparkeerd. We gaan ergens in de stad lunchen met de zoon van Rieky en Clive, Daniel en zijn vriendin. Een hele leuke kleine lunchroom iets buiten het centrum genieten we van een heerlijke en gezellige lunch. Daarna gaan we met de auto richting Philip Island, ongeveer anderhalf uur rijden van Melbourne vandaan richting het zuiden. Op Philip Island leven heel veel kleine pinguïns die iedere avond bij de zonsondergang aan land komen om de kleintjes te voeren, maar voordat we daarheen gaan gaan we eerst een korte wandeling doen bij ‘Nobbies Beach’ waar normaal gesproken veel zeehonden te zien zijn, maar vandaag konden we ze niet echt spotten van dichtbij. Ook zonder de zeehonden was het een hele mooie omgeving met wilde zee en op de terugweg in de auto zagen we overal kangaroe’s springen door het gras! Zo leuk dat deze beestjes gewoon overal te zien zijn en langs de weg leven en ook helemaal niet bang zijn als je uitstapt voor een foto! Na deze stop gaan we uiteten met David, de andere zoon van Rieky en Clive en zijn vriendin/vrouw Cindy. Zij gaan daarna ook met ons mee naar de pinguïn parade. Heerlijk gegeten, Bart had haai gegeten en Jell iets typisch Australisch: chicken parmesano. Omschreven als een soort kip-pizza. Het is een kipfilet met daarop tomatensaus, een plakje ham en daarop kaas, gelegen op een bedje van verschillende groentes. Na het eten gaan we met z’n allen richting de pinguïn parade. Rieky heeft een tas vol dekens en kleden om op de banken en over onze benen te leggen want de wind is heel guur op die plek. Rond 21 uur komen de eerste pinguïns aan land en waggelen ze richting de kleine duinen waar ze hun holletjes hebben en de kleintjes zitten die ze vis gaan voeren. Uiteindelijk hebben we rond 22 uur bijna 400 pinguïns gezien en kunnen we ze vanaf de loopbruggen ook van heel dichtbij bekijken. Dit zijn de kleinste pinguïns ter wereld die hier leven en ze zijn dan ook niet groter dan 30 cm! Ze kunnen razendsnel zwemmen en surfen in de golven, maar het lopen, beter waggelen genoemd, ziet er zo onstabiel uit, alsof ze ieder moment kunnen omvallen. Het was een super gezellige dag en we hebben veel leuke en mooie dingen gezien vandaag! Na de pinguïn parade rijden we terug richting Melbourne waarna we rond 0.00 weer terug zijn in ons hostel.

Dag 109  01-02-2015        Melbourne

Vandaag slapen we eerst lekker uit en gaan daarna de stad in om nog wat dingen te zien en bezoeken. We gaan naar de Victoria Market, een groente/fruit/vlees/kleding/souveniers markt. Een soort grote bazar met allerlei dingen die je kan kopen, veel goedkoper dan in de winkels in de stad. Lekker een beetje rondstruinen en alvast wat souvenirs kopen, dan hebben we dat alvast gehad haha! Rondom de markt is een groot bbq festival aan de gang, de grootste en duurste barbecues staan uitgestald en overal kan je een stukje vlees kopen om lekker op te eten. Helaas hadden we al uitgebreid gelunched vandaag en wisten we niet dat dit festival er was, anders hadden we zeker een plekje overgelaten voor een lekker stukje bbq vlees! Op het laatst zijn we via het groente en fruit gedeelte gelopen en hebben we hier al het een en al gehaald voor mee in de camper die we morgen kunnen ophalen. Heerlijk vers en goedkoop! Vanavond voor de laatste keer in een hostel slapen voorlopig, de komende 8 weken slapen we lekker in onze eigen camper. Ook voorlopig de laatste keer onze grote rugzak inpakken en sjouwen met alle spullen want daarna heeft alles fijn een eigen plek in ons rijdende huis.

Dag 110  02-02-2015        Melbourne – Torquay (Great Ocean Road)

We staan vroeg op want we kunnen vanaf 09.00 de camper ophalen en het is ongeveer een uurtje met de trein naar de ophaallocatie. Gelukkig is het niet druk in de trein en kunnen we al onze spullen goed kwijt. Na alles te hebben ingevuld, betaald en gecheckt kunnen we gaan! Campie Cruisin here we go! De eerste stop is de Aldi! Super dat ze die hier ook hebben, scheelt weer in ons budget met boodschappen doen. We doen alle algemene boodschappen en dan voor een aantal dagen ons ontbijt, lunch en avondeten. De koelkast is niet super groot maar een dag of 4 past er zeker in! Na de boodschappen allemaal te hebben opgeborgen, maken we meteen onze grote backpacks leeg en leggen de kleren in een ‘kast’, onder de kussens van het bed en de bank hebben ze opbergruimtes gemaakt waarin dus veel spullen kunnen, super handig! Na alles te hebben ingericht gaan we onze eerste kilometers rijden. Eerst moeten we Melbourne uit zien te komen, wat nog niet zo makkelijk blijkt te zijn omdat de snelwegen hier niet altijd aan beide kanten oprijwegen hebben. Na 3x de verkeerde kant de snelweg opgereden te zijn hebben we eindelijk een goeie oprit gevonden, he he eindelijk op de snelweg. We hebben een klein stukje op een tolweg gereden en dan moet je hier in Australie een soort dagpas kopen voor die dag om die tol te betalen. Voor ons als toeristen heel onhandig want je betaald veel te veel, omdat je 24 uur die wegen mag gebruiken maar je betaald net zoveel als je er maar 20 minuten op rijdt, net zoals wij. Maar goed dat is nog niet het grootste probleem, het kunnen betalen van zo’n dagpas kost je ongeveer een uur tot anderhalf uur aan telefoneren voordat het een keer betaald is. Uiteindelijk is het dan toch gelukt binnen de 72 uur dat je moet betalen als je op zo’n weg hebt gereden. Als we Melbourne uit zijn vervolgen we onze weg richting Geelong en daarna Torquay, het dorpje aan het begin van de Great Ocean Road. In Torquay gaan we vanavond slapen zodat we morgen fris aan de Great Ocean Road kunnen beginnen. Deze autoroute staat bekend als een van de mooiste autoroutes ter wereld. Een weg slingerend langs de kust met vele hoge zandcliffen en fantastische uitkijkpunten! Tegen een uur of 5/6 komen we aan op de camping in Torquay en zetten onze camper op een plekje neer. Brr wat is het fris zeg, we hadden ons voorbereid op een warmteklap na Nieuw-Zeeland maar dat valt toch even tegen. Het is 18 graden met een stevige frisse wind, dus lange broek en vestje aan! Eerste avond koken in de camper, gaat prima op het 2pits gasfornuisje. We zijn ook wel wat gewend met campingkoken dus voor ons is het allemaal prima. Deze avond eten we lekker knus binnen en gaan daarna redelijk vroeg slapen.

Dag 111  03-02-2015        Torquay – Otways NP (Great Ocean Road)

De start van de Great Ocean Road! Vandaag is het nog steeds erg fris maar daar kunnen we ons tegen kleden. Als eerste stoppen we bij een een lookout met bovenaan een vuurtoren. Een kleine wandeling naar boven komen we bij de vuurtoren Split Point Lighthouse. Boven waaien we bijna weg maar gaan nog een stukje verder naar een mooi uitkijkpunt waar we de eerste zandkliffen van deze route kunnen zien. Het zandsteen heeft een hele mooie geel/oranje kleur en is opgebouwd uit miljoenen laagjes op elkaar. Na deze stop rijden we verder en stoppen daarna bij Teddy’s Lookout, een hele mooie view van bovenaf op de kronkelende route bij de zee en de bergen. Het weer is wat beter gewordenen we hebben zelfs blauwe lucht met zon waardoor het ineens een stuk aangenamer is qua temperatuur. Bij deze lookout maken we een lekkere lunch en kunnen zelfs buiten zitten, heerlijk! Hierna besluiten we vandaag door te rijden tot Otways National Park, ongeveer op de helft van de Great Ocean Road. Een mooie route volgt en veranderd van een kustweg in mooie weg door het dichte bos. Er schijnen hier veel koala’s te leven dus onder het rijden proberen we er eentje te spotten. We hebben ze natuurlijk al gezien in het Koala park, maar het is nog leuker om ze in het wild te kunnen spotten. Na een kwartier hebben we de eerste gezien en stoppen even langs de weg! Hij zit lekker boven in de boom ecalyptus bladeren te eten. We weten nu waarom koala’s zo lui zijn en bijna 20 uur per dag slapen. De bladeren van de ecalyptus bomen werken verdovend door een bepaald stofje dat erin zit, dus eigenlijk zijn de koala’s de hele dag een soort van verdoofd/stoned door hun eigen voedsel. We rijden door het nationale park naar het eindpunt waar weer een vuurtoren staat. De entree is zo hoog dat we besluiten niet naar binnen te gaan en zoeken een camping in het park. We gaan naar Bimbipark een camping midden in het park en omgeven door ecalyptusbomen en de bijnaam van de camping is ‘Camping under Koala’s. We zoeken een plaatsje, zetten alles neer en gaan na het avondeten een wandeling maken rondom de camping op zoek naar wilde koala’s. We zijn nog geen kwartier aan het lopen en we hebben al 6 koala’s gespot, sommige zelfs van heel dichtbij! Het is eigenlijk zoeken naar grijze pluizebolletjes in de bomen, want ze zitten vaak helemaal opgekruld aan een takje te slapen of te kauwen op bladeren. Uiteindelijk hebben we 11 koala’s gezien waarvan er twee heel dichtbij zaten, ongeveer 3 tot 4 meter afstand en waar we ook hele mooie foto’s van konden maken. Ze zien er zo schattig en lief uit, maar de geluiden die ze maken passen daar totaal niet bij! Als ze ruzie maken dan lijken het wel varkens, een ontzettend hard knorgeluid! We zijn de volgende ochtend zelfs wakker geworden van twee vechtende koala’s die heel veel geluid maakten. Er zaten niet alleen veel koala’s, ook heel veel mooie vogels op en rondom de camping. In allerlei kleuren en maten, allemaal een soort familie van de papegaaien. Dit was een super plek om te slapen en de dieren en vogels te kunnen spotten.

Dag 112  04-02-2015        Otways NP – Port Campbell – Lorne (Great Ocean Road)

We worden dus om een uur of 7 wakker van de vechtende koala varkensgeluiden haha. Ze zitten een meter of 10 van onze camper vandaan in de bomen. Blijft gek dat deze kleine dieren zo’n geluid maken. Deze dag gaan we tot het einde van de Great Ocean Road rijden, draaien daar om en rijden de weg ook weer terug want we willen hierna richting de Oostkust. Op de route van vandaag liggen heel veel mooie lookouts met kleine wandelingen. Het weer moet nog een beetje op gang komen, hier en daar hebben we wat regen, maar rond de middag zou de zon een beetje moeten gaan schijnen dus besluiten we om eerst helemaal tot het einde door te rijden en op de terugweg alle lookouts te gaan doen met de blauwe lucht op de achtergrond. Het punt waar we stoppen en omdraaien is Martys Bay. Een grote baai met een hele hoge zandsteenklif waar allemaal zandsteen eilandjes in de zee liggen. Het felblauwe water steekt heel mooi af tegen de mooigekleurde rotsen. De lookout daarna, Loch Ard Gorge, is een mooie baai, helemaal omgeven door de hoge zandkliffen. Hier kunnen we met een trap naar beneden bij de baai komen, en dan heb je pas het idee hoe hoog de rotswanden zijn. Op een kleine opening na is de baai helemaal omsloten door de hoge wanden. Nadat de tourbussen vanuit Melbourne zijn vertrokken hebben we bijna de hele baai voor ons alleen en kunnen we prachtige foto’s maken! We zien hier nog een hele grote slang op het strand liggen, Bart vind dat maar al te interessant terwijl de rest allemaal op een mooie afstand blijft haha! Hierna gaan we nog naar de Razorback, een rotsblok dat lijkt op een scheermesje, vandaar de naam ook. Daarna komen The Arch en de London Bridge. Deze laatste is zo genoemd omdat het lijkt op een brug met twee grote uithollingen eronder, helaas is er een van een aantal jaren geleden naar beneden gestort. Dus eigenlijk is het geen bridge meer, maar de naam is hetzelfde gebleven. We stoppen nog bij Grotto, een kleine grot met een uitkijkpunt over de felblauwe zee en bij Gibson Beach heb je een van de hoogste kliffen waar je met traptreden naar beneden het strand op kunt lopen. Daar voel je je pas klein! Het is heel mooi dat je bij de verschillende lookouts ook verschillende manier van kijken hebt. De ene keer vanaf de grond kijk je naar boven, andere keer sta je op gelijke hoogte of je staat als kijker veel hoger. Last but not least zijn The Twelve Apostles, het bekendste en beroemdste punt van de gehele Great Ocean Road. Beneden de hoge rotswand staan 12 smalle hoge rotspunten in het water, genoemd als 12 apostels. Vanaf de lookout kun je er maar zes zien, de andere zijn alleen te zien vanuit een helikopter. Dat was ons iets te prijzig en de eerste zes waren ook al super mooi dus dat was voor ons meer dan goed! Na alle geweldige lookouts van vandaag hebben we alles wat we wilden zien op de Great Ocean Road gehad en rijden we terug richting het begin. We blijven in Lorne, een dorpje aan het begin van de route, voor de overnachting en Bart gaat hier morgenmiddag nog surfen.

Dag 113  05-02-2015        Lorne – Geelong (Great Ocean Road)

Lorne is een heel leuk dorpje met surfwinkeltjes en andere leuke kleine boutiekjes. We lopen wat rond, shoppen een beetje en huren daarna een surfboard voor Bart voor 2 uurtjes. Jell vindt het water veel te koud dus gaat lekker op het strand zitten en maakt foto’s. We maken nog een lekkere lunch in de camper op de parkeerplaats bij het strand en daarna gaan we de Great Ocean Road dan echt verlaten. We rijden tot aan Geelong, een grotere stad dichterbij Melbourne zodat we de volgende dag op ons gemak door Melbourne heen kunnen rijden om richting de oostkust te gaan. We komen tegen etenstijd aan in Geelong, zoeken een camping en kunnen voor het eerst lekker in de zon avondeten zonder frisse harde wind!

Dag 114  06-02-2015        Geelong - Guido & Janine (Beaconsfield)

Vandaag hebben we afgesproken om naar Guido & Janine te gaan, ook familie van Jell, Janine is de zus van Rieky waar we een paar dagen geleden een leuke dagtocht mee hebben gemaakt! Ze verwachten ons rond etenstijd en we blijven daar twee nachtjes slapen. Sochtends slapen we eerst lekker een beetje uit en gaan daarna in een leuk park aan ons laatste verhaal en film van Nieuw-Zeeland werken, zodat we deze in het weekend kunnen uploaden. Rond half drie vertrekken we richting Beaconsfield, een suburb aan de oostkant van Melbourne. Voor ons ideaal want het ligt op de route richting de oostkust. Het regelen van het betalen van de tol was de vorige keer zo’n gedoe dat we deze keer de tolwegen gaan omzeilen door andere snelwegen te pakken en een klein stukje door de stad te rijden. Dat kost natuurlijk wat extra tijd, maargoed anders zijn we die tijd ook kwijt met aan de telefoon hangen voordat we de betaling weer geregeld krijgen. Dit is nu echt de allerlaatste keer dat we Melbourne zien want vanaf nu rijden we alles one way, want we leveren de camper in het noorden van de oostkust weer in. Tegen half 6 komen we aan bij Guido en Janine, Rebecca is er een tijdje later ook en daarna genieten we van een lekkere barbecue met groentes uit eigen tuin! Die avond kletsen we gezellig over vanalles en bekijken wat we deze dagen hier gaan doen. We slapen in onze camper die op de oprit staat.

Dag 115  07-02-2015        Guido & Janine (Beaconsfield)

We hebben besloten dat we een lekker rustig relaxtdagje gaan houden in huize Dissegna. Guido en Janine krijgen vrienden te eten, een bbq, en we zijn van harte welkom om daarbij aan te schuiven. Sochtends hebben we wat voor onszelf gedaan en hebben geholpen met dingen snijden en maken voor de bbq van vanmiddag. Het was een hele gezellige middag met heerlijk eten! De mensen waren allemaal ontzettend aardig en we hebben gezellig gepraat met iedereen. Daarna hebben we geholpen met opruimen en hebben we onze was mogen doen, ook heel fijn! In de middag raken we aan de praat over onze plannen richting de oostkust en onze eindbestemming Cairns en daarna verteld Bart dat we in Lorne op zoek waren naar een geschikt surfboard om te kopen en aan het einde van onze reis te verkopen. Toen zeiden Guido en Janine ineens dat ze nog twee surfboards hadden liggen van een ander achterneefje die hen een aantal jaar geleden ook had opgezocht. Hij kon de boards niet mee naar Nederland nemen en opsturen was veel te kostbaar. We mochten de boards meenemen en ze dan verkopen aan het einde van onze reis en het geld van de verkoop aan Bram, die de surfboards daar heeft achtergelaten, te geven. Op die manier worden we er allebei blij van, wij kunnen plezier hebben van de boards die al twee jaar in de garage lagen en hij krijgt na die jaren toch nog een deel van het geld terug waarvoor hij ze toen gekocht heeft. We hebben even contact gezocht met Bram en die vond het ook een super goed plan. Hij blij, wij blij! Vanavond gaan we met Rebecca naar de film ‘American Sniper’. Omdat we vanmiddag een uitgebreide bbq hebben gehad hoeven we niet meer te avondeten en gaan we rond 18 uur naar de film. Het was een hele indrukwekkende film, gebaseerd op een waargebeurd verhaal, zeker een aanrader voor iedereen thuis!! Toen we te\rug kwamen van de film was ook een neef van Guido uit Italië aangekomen, hij verblijft ook een aantal dagen bij hun in huis. Hebben gezellig nog wat gedronken en zijn daarna naar onze camper gegaan.

Dag 116  08-02-2015        Guido & Janine (Beaconsfield) – Bairnsdale

Vroeg opgestaan want we gaan om 08.30 met Rebecca en Janine naar de lokale markt. Een mini versie van de Victoria market in Melbourne. Ook hier hebben ze groente en fruit maar ook tweedehands spullen en souvenirs. Daarna nog thuis gezellig kop thee en koffie gedronken, Gabrielle kwam toen ook langs, heel leuk dat we haar ook nog hebben gezien. Gabrielle is de zus van Rebecca. Rond het middaguur gaan we vertrekken richting Bairnsdale, een stuk verderop richting de oostkust. We hebben hier een leuke camping met zwembad en maken daar natuurlijk even gebruik van. De komende dagen maken we best wel veel kilometers richting de kust en stoppen onderweg op wat leuke plekken. Morgen is het plan om richting Eden te rijden, ook een kustplaatsje waar leuke surfplekken zijn.

Dag 117  09-02-2015        Bairnsdale – Mystery Bay

We hebben een lange dag gereden, we zijn in Eden geweest maar de golven waren veel te vlak om in te kunnen surfen dus hebben we besloten nog een stukje verder te rijden, maar hoe verder we rijden hoe minder campings er komen en sommige hebben belachelijke prijzen voor een nacht. Uiteindelijk is het bijna 19.00 uur en over anderhalf uur is het donker en dan moeten we op een camping staan, want rijden in het donker is in Australië heel gevaarlijk met de kangaroes die zomaar kunnen oversteken. Uiteindelijk komen we uit bij een hele mooie camping aan een baai, Mystery Bay campsite. Het is een camping van het nationaal park en er is geen stroom of andere voorzieningen, alleen een toilet, nou ja een soort gat in de grond haha! Maar de ligging direct aan de baai in een bos was super en we hebben eindelijk een camping gevonden!

Dag 118  10-02-2015        Mystery Bay - Pretty Beach

In de ochtend doen we een korte wandeling over het strand en de rotspartijen in de baai. Het is heerlijk weer vandaag dus lekker om even uit te waaien op het strand. Einde van de ochtend rijden we verder richting Pretty Beach in het Murramarang National Park. Rondom dit strand leven veel wilde kangaroes, ze lopen zelfs rond op de camping. Deze nacht blijven we op de camping bij Pretty beach en zodra we aankomen zitten er al een stuk of 10 kangaroes midden op de camping onder een boom te chillen. Dit is zo cool, we hopen natuurlijk dat ze niet weggaan, maar we hoeven niet getreurd te zijn, er komen er alleen maar meer en ze blijven zelfs snachts op de camping slapen. Echt geweldig! Je mag ze officieel niet voeren omdat ze zelf hun eten moeten zoeken, het blijven natuurlijk wilde dieren. Maar er was een man op de camping met een emmer met zwarte zaadjes die de kangaroes blijkbaar heel lekker vinden. Hij gaf ons ieder een handje met zaadjes en als we onze hand vooruit staken en open deden kwamen ze gewoon uit je hand eten! Heel zachtjes pakten ze de zaadjes en knabbelden ze op. Wat een lieve en grappige beesten! In de avond zitten ze rondom onze camper met z’n allen gras te eten en ze springen een beetje rond. Tijdens onze wandeling over het strand van Pretty Beach kwamen we een andere Nederlandse jongen tegen waarmee we aan de praat raakten. Was een heel gezellig gesprek en uiteindelijk hebben we deze avond afgesproken om iets te drinken bij onze camper. Hij was ook met zijn vriendin op vakantie en hebben de hele avond gezellig gepraat en wat gedronken.

Dag 119  11-02-2015        Pretty Beach - Hyams Beach – Wollongong

Na afscheid te hebben genomen van de kangaroes rijden we vanuit Pretty Beach richting Jervis Bay National Park waar Hyams Beach ligt. Volgens de boeken beschreven als het witste zandstrand ter wereld! En of het wit was!! Wij hadden nog nooit zo’n spierwit en ultra zacht zand gezien en gevoeld! We hebben hier heerlijk de middag doorgebracht op het strand en zijn daarna eind van de middag doorgereden richting Wollongong. We kwamen hier pas tegen 19 uur aan en hadden een hele saaie camping waardoor onze twijfel om eventueel twee nachten te blijven snel weg was. We blijven wel nog een extra dag en nacht in Wollongong, maar niet op deze saaie camping. Deze avond hebben we weer onze eigen thaise rode curry gemaakt, jammie!

Dag 120  12-02-2015        Wollongong

Het plan om een dag extra te blijven was omdat we hier wilden proberen te gaan surfen met de surfboards die we gekregen hebben bij Guido en Janine. Er zijn hier heel veel goede surfstranden, maar vandaag is er geen goede wind en zijn eigenlijk bijna overal de golven te vlak. Jammer, maar niks aan te doen. We rijden naar Coledale, een buitenwijk van Wollongong waar een camping aan het strand ligt, een super kleine camping van ongeveer 25 staanplaatsen recht aan het strand. Kijk dat soort campings vinden wij leuk, niet van die grote saaie rijtjes campings waar geen boom te bekennen is. Hier waren de golven een stuk hoger, misschien zelfs weer te hoog voor ons als beginnende. Voor Jell is het sowieso te heftig maar Bart gaat een poging wagen. Na ongeveer drie kwartier is het ook voor Bart mooi geweest. De golven zijn te hoog en te woest om op ons niveau te willen surfen. Van het ene uiterste in het andere, maar goed we blijven het proberen. De camping is op een super plek dus daar genieten we al van! Het mooie weer wordt ineens omgezet in een gigantsiche storm met heel veel regen en onweer dat de hele nacht doorgaat. Nadat een gedeelte van het dekbed nat is geworden komen we erachter dat er een lek zit bij het achterraam. De rubberen strips zitten niet meer helemaal goed vastgeplakt waardoor er water doorheen sijpelt. Met normale regen geeft dat niet zo’n problemen, maar als het de hele nacht stortregent komt er toch aardig wat water doorheen. Met de wax van de surfboards maken we een soort kitrand onder het rubber waardoor voor een tijdje weer waterdicht is!

Dag 121  13-02-2015        Wollongong – Blue Mountains

Het weer is deze ochtend gelukkig een stuk beter dan vannacht en we gaan na het ontbijt op ons gemak richting The Blue Mountains, een nationaal park ten westen van Sydney. In de tijd dat we de camper hebben gehuurd slaan we de stad Sydney over, deze doen we op het einde als we van Cairns terug naar Sydney vliegen en daar nog zes dagen verblijven. The Blue Mountains staan bekend om de ruige rotsformaties en schitterende lookouts over het natuurgebied. Rond het middaguur komen we aan in het park en rijden we als eerste naar de Wentworth Falls. Prachtige grote waterval die wel honderd meter of meer naar beneden stort. We doen een kleine wandeling naar de Princess lookout en vanaf daar hebben we een fantastisch uitzicht over de vallei en de waterval. Een van de mooiste wandelingen van het park, de National Pass Route, gaan we morgenvroeg doen omdat er vanmiddag kans is op regen en onweer. Nu op zoek naar een camping in of rondom het dorpje Katoomba dat in het hart van The Blue Mountains ligt. Er zijn maar weinig campings hier en vanwege een of ander festival dit weekend zijn de campings in Katoomba vol en wijken we uit naar Blackheath, ongeveer 10 km verderop. Mooie rustige camping waar we de komende drie nachten zullen blijven.

Dag 122  14-02-2015        Blue Mountains

We zijn vroeg opgestaan vanochtend want deze ochtend was er droog en deels zonnig weer voorspeld en in de middag is er net als gister weer kans op regen en onweer. De National Pass Route begint vanaf de Wentworth Falls waar we gister naar een lookout zijn geweest. Het is een fantastische route waarmee je over de bovenkant van de waterval heen loopt en vervolgens helemaal naar beneden bij de waterval uitkomt. Het pad is uitgehakt in de rotsen, soms moesten we gebukt lopen en liep je echt aan de rand van de afgronden. Ontzettend mooie aangelegde wandeling,  deze manier kom je echt dieper in het park en zie je de ruige rotsformaties van heel dichtbij en soms loop je er zelfs doorheen. Er stond 3 tot 4 uur voor de wandeling maar na 2,5 uur waren we al terug, zelfs in deze 2,5 uur met fotostops en drinkstops, maar dat maakt niet uit, betekend dat we meer tijd hebben om iets anders te bekijken deze ochtend en vroege middag. We rijden naar de Leura Cascades, mooie watervallen waar we met een korte wandeling heel dichtbij konden komen. Rond een uur of twee zijn we terug op de camping en begint het een uur later net zoals gister weer te regenen en onweren. We spelen gezellig een potje monopoly in de camper en relaxen verder wat. Opzich is zo’n middag na een mooie wandeling helemaal niet zo erg.

Dag 123  15-02-2015        Blue Mountains

Deze dag hebben we afgesproken met Erik, die we ontmoet hebben tijdens het rondreizen op Java in Indonesië. Hij is ook zeven maanden onderweg en we bezoeken een aantal van dezelfde landen, waaronder dus Australië en The Blue Mountains is het punt waar we elkaar kruisen omdat hij van Noord naar zuid reist en wij precies andersom. Deze dag gaan we met zn 3en alle mooie lookouts in en rondom Katoomba en Blackheath bekijken. The Three Sisters is de bekenste lookout en is het beeld van de Blue Mountains in veel boeken en brochures. Het zijn drie bijna gelijke rotsformaties die naast elkaar staan als een soort drieling. Eerst hebben we deze vanaf de Echo Point lookout bekeken en daarna hebben we een wandeling gedaan naar de rotsformaties toe.  Hierna hebben we rondom de Katoomba Falls gewandeld en zijn we daarna verder gereden richting Blackheat waar de ontzettend mooie Evans Lookout is. Het was een redelijk heldere dag vandaag dus we konden heel ver kijken en de hoge rotswanden lijken dan oneindig. The Blue Mountains hebben deze naam gekregen omdat het vocht dat altijd in de vallei hangt een blauwe kleur heeft waardoor soms de hele vallei er blauw uit ziet. Na dit mooie uitzicht gaan we verder naar de Govetts Leap Lookout, eigenlijk vlak achter de camping gelegen. Ook weer een lookout met een fantastisch uitzicht over de bergen. Eind van de middag hebben we alle lookouts met hier en daar een wandeling op ons gemak bekeken en gaan we richting de camping om daar een biertje te drinken en een potje monopoly te spelen. Vandaag blijft het weer gelukkig wel goed en kunnen we lekker buiten blijven zitten. Hierna hebben we een heerlijke bbq gemaakt met hamburgers, worstjes en een stokje saté. Erik bleef bij ons in de camper slapen, gezellig met zn 3en in de camper, het paste net haha! Super gezellige dag en avond gehad en we gaan elkaar zeker zien als we alle drie terug zijn in Nederland!

Dag 124  16-02-2015

Deze ochtend heerlijk buiten ontbeten daarna uitgecheckt bij de camping en Eriks spullen afgezet bij zn hostel in Katoomba en we hebben hem daarna afgezet bij de Wentworth Falls waar hij de National Pass track gaat lopen die wij 2 dagen geleden hebben gedaan. Afscheid genomen en daarn rijden wij de hele route door de Blue Mountains met een stop bij het begin van de Piercess Track en  de Walls Lookout. We moesten nog lunchen en zien bij het oprijden van de afslag een bordje staan met ‘picnic area’ en er zijn ook toiletten bij dus wij slaan rechtsaf. Het waren beide zandpaden, zowel naar de parkeerplaats als naar de ‘picnic area’ maar zodra we deze weg ingereden zijn veranderd deze in een 4x4 pad dat zeker niet voor onze camper bestemd is. We proberen achteruit terug te rijden maar hebben niet genoeg grip. Het is te steil, we hebben geen vierwielaandrijving en de banden hebben niet genoeg profiel meer. Keren is eigenlijk geen optie want de weg is veel te smal met redelijk steile berm. Op het moment dat we staan te bedenken hoe we dit moeten gaan doen komt er een jeep naar boven gereden die ons moet passeren. Jell loopt er heen om te vragen of er een mogelijkheid is om te keren iets verderop, ja dat was er over ongeveer 100 meter. Nou oke... dan moeten we toch nog maar een stuk de offroad weg rijden want hier kunnen we ook niet terug. Die 100 meter zijn toch wel iets meer dan 100, en de weg wordt er niet beter op, diepe kuilen, grote stenen en steile berm. Eindelijk zien we het punt waar we kunnen keren. Het is een soort parkeerhaven om andere auto’s te laten passeren. Hier dan maar proberen, want verder rijden is echt geen optie!! Bart steekt terug uit de camper de parkeerhaven in, om vervolgens te draaien en de weg weer op te rijden. Ging het maar zo makkelijk zoals we het hier kunnen typen, helaas niet dus.. de achterwielen hadden totaal geen grip en spolden door het losse zand waarin we stonden. Het was best steil, de voorwielen op de weg en de achterwielen in het zand, na een een heleboel pogingen kwamen we nog steeds geen kant op en we zaten vast in het zand. Toen kregen we het allebei toch wel even heel warm, want ja we zaten min of meer in de middle of nowhere en het is officieel verboden om met de camper op onverharde wegen te rijden, al was het natuurlijk geen bewuste keuze dat we hier reden want we volgden gewoon het bordje ‘picnic area’ dat daarna ineens 4x4 road werd... Jell stond achter de bus te roepen hoever Bart nog kon en probeerde de weggespolde zandgaten de vullen in de hoop dat we grip kregen. Oke.. laatste poging en gewoon gas blijven geven! Bart gaf gas en het zand spoot alle kanten op, geen grip, wel grip, geen grip, wel grip, geen grip, doorgaan, gasgeven, doorgaan, doorgaan! De rubbergeur was inmiddels aanzienlijk maar uiteindelijk is het gelukt!!! We zijn eruit en Jell roept tegen Bart: doorrijden, niet meer stoppen, ik loop wel terug naar boven!! Het geluid van de camper was steeds verder weg, Jell bleef stilstaan om te luisteren of dat we het tweede steile deel van de weg ook zouden halen, maar het bleef gelukkig stil en Bart heeft de camper boven gekregen! Op dat moment waren we niet alleen aan t zweten van de warmte of het hele stuk dat Jell naar boven moest lopen, maar vooral van t feit dat we heel dichtbij een telefoontje naar een sleepwagen of ander hulpmiddel waren. We hebben de camper geparkeerd om hem af te laten koelen van het harde werken en zijn alsnog de wandeling naar de Walls Lookout gaan doen. Gelukkig was het deze wandeling wel waard, want het uitzicht was fantastisch! Geen toeristische lookout maar een plek zonder neergezette hekken of andere hulpmiddelen, we stonden boven op een grote rots en zorgen dat we niet te dicht langs de rand liepen. Er was niemand anders, behalve wij, met een geweldig mooi panorama uitzicht rondom ons heen. Na een uur waren we terug bij de camper en hebben we alsnog onze welverdiende lunch opgegeten en hebben we onze weg vervolgd met de camper. Gelukkig is er met de camper niks aan de hand en doet alles het nog precies zoals het voor de 4x4 road ook was. Wat een opluchting na deze ervaring.

Na dit zenuwslopende voorval zijn we doorgereden richting de kust boven Sydney. We zitten hier op een overnachtingscamping aan het water met een super mooie zonsondergang. We vonden dat we na deze dag wel iets lekkers hadden verdiend en hebben pizza’s besteld die ze op de camping kwamen bezorgen, heerlijk!

Dit waren onze eerste ervaringen in Australië! We genieten weer volop van een nieuw land en kijken uit naar de rest van onze trip richting Cairns. Hiervoor hebben we nog 5,5 week te gaan, dus we kunnen op een lekker rustig tempo naar het noord-oosten rijden en stoppen waar we willen. Een camper hebben is top!

Veel liefs ons