Australie - oostkust 1 (+ aflevering 10 bij video's)

Hallo lieve blogvolgers,

Ons vorige verhaal was geëindigd in de Blue Mountains, nu zijn we inmiddels al een stuk noordelijker gereisd en vertellen hier alles over in ons nieuwe verhaal. We hopen dat jullie net zo van onze verhalen en films genieten zoals wij dat hier ook doen, ook al is dat natuurlijk niet hetzelfde! We maken het goed en genieten van dit prachtige land! Zie aflevering 10 bij video's voor het beeld bij dit verhaal!

Dag 125  17-02-2015       The Entrance – Newcastle – Port Stephens

We rijden vandaag via een mooie kustweg naar Newcastle waar we een paar uurtjes gaan zwemmen in een zogenoemd ‘ocean pool’. Dit is een bekend fenomeen in Australië, een soort zwembad op het strand of in een rotsachtige baai gevuld met zeewater maar zonder de vervelende kwallen, haaien en andere beesten die hier in de zee leven. Hierin kun je veilig zwemmen zonder echt op te letten. Vaak zijn het saaie rechte baden met niks speciaals maar The Bogey Hole is de eerste handgemaakte ocea pool. Super mooi gelegen in een rotsachtig gebied aan de zee waar de wilde golven op de randen slaan. Er groeit wel wier en wat andere planten in en er zwemmen een paar kleine visjes maar verder is het zeewater hardstikke helder en nemen we een verfrissende duik. Na deze middagzwem rijden we verder richting Port Stephens, een baai met prachtige stranden en een paar kleine natuurparken. We hebben een mooie camping nog geen 100 meter vanaf het strand, Fingal Bay, gelegen. Nadat we alles hebben opgeruimd lopen we naar het strand, lekker even zonnen. Bart doet een poging tot surfen, maar de golven zijn veel te vlak dus dat gaat niet. Het namiddag zonnetje is heerlijk! Op de camping hebben we ook een mooi tropisch zwembad waar we na het strand nog even gebruik van maken. Altijd fijn om na het zoute water en overal zand lekker in het zwembad te plonzen.

Dag 126  18-02-2015       Port Stephens – Bulahdelah (Myall Lakes NP)

Bart gaat sochtends vroeg kijken of de golven beter zijn dat gistermiddag want dat geeft de doorslag of we hier nog een extra nacht blijven, aangezien de camping hardstikke duur is. Voordat we verder rijden naar een andere plek gaan we naar het Tomaree National Park voor een wandeling naar de Tomarea Head Summit. Een lookout die uitkijkt over de baai met witte stranden en helderblauw water. Zodra de zon doorkomt is het meteen bloedheet. Het is een steil pad naar boven afgewisseld met trappen, gelukkig wel met veel stukken in de schaduw. Eenmaal boven is het uitzicht fantastisch! Het uitzichtpunt is helemaal rond waardoor je helemaal rond kan lopen voor verschillende views. Het is zelfs fifty fifty met de lucht, aan de ene kant is het strak blauw en aan de andere kant hange zware regenwolken te wachten. Na deze mooie wandeling rijden we verder noordelijk richting Myell Lakes National Park. De bedoeling is dat we er vandaag heenrijden, een camping zoeken en dan morgen dingen gaan bekijken en rondrijden. Zodra we zijn afgeslagen bij de afslag Myell Lakes NP komen we vast te staan in een file, een stuk verderop is een flink ongeluk gebeurt waardoor de toegangsweg naar het nationaal park helemaal dichtstaat. We besluiten om te draaien en de weg aan de andere kant van het park te gebruiken. Een auto voor ons zegt dat er een stukje verderop een afsnijroute is en daarmee na het ongeluk weer de weg op komt, helaas zegt ze op het einde dat het geen geasvalteerde weg is maar een ‘dirtroad’. Haha ja jullie hebben een 4x4 maar wij gaan dat dus mooi niet doen, nog met het vastzit-avontuur van een aantal dagen geleden in ons achterhoofd. Die optie valt dus af en dan rijden we door naar Bulahdelah, het dorpje dat bij de andere toegangsweg van het Myell Lakes park ligt. Het is inmiddels eind van de middag en we hebben nog niet eens gelunched. Bijna omvallend van de honger bestellen we dan maar een fish and chips en gaan daarna opzoek naar een slaapplaats voor vannacht zodat we morgenvroeg meteen richting het park kunnen rijden. We slapen op de zogenoemde ‘showgrounds’, een soort camping met basisfaciliteiten bij de sportvelden. Tijdens evenementen worden deze campingplaatsen gebruikt voor bezoekers en deelnemers maar tussen de evenementen door kun je als toerist hier staan voor maar een paar dollar mét stroom. Prima voor een nachtje, lekker goedkoop en er zijn wc’s en douches.

Dag 127  19-02-2015       Bulahdelah – Port Macquarie – Dorrigo NP

Heerlijk opgestaan met regen, niet dus. Niks aan te doen, we pakken alles weer in en rijden naar de afslag richting de Myell Lakes. Na ongeveer 10 km komen we bij wegwerkzaamheden en is er geen asfalt meer, dat is wel vaker als ze aan de weg aan het werken zijn en de laag eraf hebben gehaald, maar aan deze onverharde weg lijkt geen eind te komen en we moeten nog meer dan 20 km. Aangezien we niet op overharde wegen mogen rijden met onze camper, er totaal geen profiel meer op de banden zit en we al een keer vast hebben gezeten, draaien we om en zeggen we het Myell Lakes NP vaarwel. Het was geen must do voor ons om er perse heen te gaan, het was leuk omdat we er voorbij kwamen maar al deze moeite om er te komen is het voor ons hier waard. De wegwerkers moeten lachen omdat we zo snel alweer terug komen gereden. We vervolgen onze weg naar Port Macquarie waar we naar het Koala Hospital gaan. Een dierenziekenhuis speciaal alleen voor koala’s en volledig gerund door vrijwilligers. Koala’s zijn vaak het slachtoffer van auto-aanrijdingen, bosbranden of andere ongelukken en worden hier opgevangen. Ze krijgen alle aandacht en medische zorg om weer op te knappen en als ze weer voldoende zijn aangesterkt worden ze terug gezet in de natuur. Het komt ook wel eens voor dat de verwondingen zo erg zijn dat de koala permanent in het Koala Hospital moet blijven. Dit kost natuurlijk een heleboel geld, en hiervoor kun je als bezoeker geld doneren of een eigen wilde koala adopteren. Als je een koala adopteert dan betaal je per jaar een bedrag aan het hospital waarmee ze de koala kunnen verzorgen. Jell was helemaal enthousiast en heeft een vrouwtjes koala geadopteerd. Haar naam is Oxley Kaylee, 11 jaar oud, en ze moet voor altijd in het hospitaal blijven vanwege een geamputeerd pootje en een paar jaar geleden is er een oog verwijderd na een infectie. Je kan ook een koala kiezen die niet permanent hoeft te blijven, zodra deze wordt teruggezet in de natuur wordt het adoptiegeld van die koala gebruikt om de andere koala’s in het hospitaal te verzorgen. Een heel mooi initiatief van deze groep mensen want het is belangrijk om de koala te beschermen, Australië is immers het enige land ter wereld waar ze leven, en dan leven ze nog niet eens over het gehele land, eigenlijk alleen rondom de zuid en oostkust. Na het bezoek aan het Koala Hospitaal besluiten we door te rijden naar het Doriggo National Park. In eerste instantie wilden we een nacht in Port Macquarie blijven maar er is niet echt iets te doen en het weer is slecht vanwege de cycloon/orkaan Marcia die morgen en overmorgen aan land komt aan het noordelijke deel van de oostkust. De vele regen die eraan komt wordt aan het begin van de avond verwacht dus we moeten zorgen dat we op tijd bij een camping zijn voordat het losbarst. Tegen zessen zitten we op een camping in het nationale park, een hele kleine camping met alleen een wc en douche maar met fantastisch uitzicht over de vallei. Hier blijven we in ieder geval twee dagen staan, wachten tot de ergste regen voorbij is.

Dag 128  20-02-2015       Dorrigo NP

Vandaag hebben we niks gedaan, niks kunnen doen eigenlijk want het heeft de hele dag non-stop geregend en het blijft voorlopig nog wel even regenen. Een reden om lekker lang in bed te blijven liggen en smiddags een potje monopoly gespeeld.

Dag 129  21-02-2015       Dorrigo NP – Coffs Harbour – Grafton

We worden wakker en het regent nog steeds! Het is nog geen minuut droog geweest sinds eergister en vandaag gaat het nog steeds de hele dag regenen. We besluiten toch om hier weg te gaan want we worden een beetje chagrijnig van het niks doen en de hele dag binnen te moeten zitten, dat gaat op een gegeven moment echt vervelen. De hele camping bestaat uit gras en het loopt overal een klein beetje af, zo ook bij onze plek. Door de vele regen is alles een grote drassige boel geworden en lukt het niet om de camper van de plek af te krijgen. De banden hebben geen grip en spollen door de drassige ondergrond. Het is maar een kleine camping, ongeveer 10 tot 15 plaatsen en Jell gaat bij een heleboel tenten vragen of de mensen ons kunnen helpen met de camper van de plek af te duwen. Uiteindelijk zijn we met 8 man sterk, Bart achter het stuur en met de rest gaan we duwen. Jell en een andere man staan bij het linkerachterwiel, het probleemwiel want die heeft totaal geen profiel meer en spolt daardoor iedere keer door het drassige gras. Het resultaat daarvan is twee mensen, waaronder Jell, helemaal onder de modder haha! Maar dat maakt niet uit want we hebben de camper eruit!! De tweede keer dat we vastzaten, maar nu niet in de middle of nowhwere en dit keer konden we er echt niks aan doen. Snel alle natte zooi die we nog buiten hadden staan in de camper gezet, heerlijk zo alles nat binnenin, maar goed er komen nog genoeg warme dagen houden we in ons achterhoofd. Naast de camping liggen de Dangar Falls, hier gaan we ondanks de stromende regen toch even een kijkje nemen. Met alle regen van nu en de afgelopen twee dagen komt er een enorme bak water naar beneden bij deze waterval, veel meer dan normaal! Mooie waterval maar na 5 minuten zitten we toch wel weer terug in de camper! We rijden de bergen weer uit, hadden nog een heleboel lookouts op het programma staan maar het is met de regen zo mistig dat we helemaal niks kunnen zien. Helaas pindakaas, er komt nog genoeg moois. We rijden richting Coffs Harbour, een stad aan de kust. Hier gaan we op zoek naar wat leuke regendag activiteiten. We stoppen bij Holland Downunder, een miniversie van Madurodam en dat dan in Australië! Allerlei gebouwen uit Nederland zijn in miniatuurversie nagebouwd en er is zelfs een klompenmakerbij bij en ze verkopen allerlei Nederlandse producten. Er zit ook een café bij waar we in eerste intantie een kopje thee wilden gaan drinken maar toen zag Bart dat er frikandellen speciaal op het menu stonden. Hij had al een aantal keer gezegd dat ie weer zo’n zin had in een frikandel speciaal en nu hebben we ze gevonden! De frikandellen smaken goed, zoals het hoort met uitjes, mayo (van Remia) en curry (van Hela). Na dit fijne Nederlandgevoel gaan we wat boodschappen doen en zien we een groot overdekt shoppingcentre, prima om even door de winkels te struinen met dit regenachtige weer. Na wat leuke dingen te hebben gekocht in de sale rijden we verder naar Grafton waar we overnachten op een hele mooie camping.

Dag 130  22-02-2015       Grafton – Nimbin

Vanuit Grafton gaan we een stukje verder het binnenland in voor een uitstapje naar Nimbin. Dit is een hippie dorp in een bergachtige omgeving. De bijnaam van het dorp is ‘Amsterdam in the Bush’ dit vanwege de hoeveelheid wiet dat hier wordt gerookt. In Australie is het officieel niet toegestaan om wiet te roken, verkopen of wat dan ook. In dit dorp protesteren ze hier tegen en wordt er massaal wiet gerookt en houden ze ieder jaar een festival waarmee ze willen dat het legaal wordt. Het is een piepklein dorpje met één hoofdstraat met allemaal hippie/cowboy achtige uitstraling met veel kleuren. We hebben overal een beetje rondgelopen en onze ogen uitgekeken naar de mensen die er wonen. Nimbin is leuk om er een keertje geweest te zijn maar echet heel spectaculair is het niet. Het weer is al wel een stukje beter dan de afglopen dagen. Het wisselt af met buien en zon, voor nu is dat prima.

Dag 131  23-02-2015       Nimbin – Byron Bay

Vanuit Nimbin terug gereden richting de kust waar we een aantal dagen in Byron Bay blijven. Het weer is vanaf vandaag weer een stuk beter, lekkere temperaturen en een aantal uren zon per dag en af en toe een kleine regenbui. We zoeken een leuke camping aan het strand, Tallow Beach, en relaxen de rest van de middag bij de camper en op het strand.

Dag 132  24-02-2015      Byron Bay

Rustig opgestaan en lekker ontbeten in het zonnetje. Vandaag gaan we naar de vuurtoren van Byron Bay en vanaf daar een kleine wandeling naar het meest oostelijke puntje van Australië. Mooie witte vuurtoren met een klein museum erin en we krijgen een gratis rondleiding aangeboden. Dat lijkt ons wel leuk, zijn allebei nog nooit echt in een vuurtoren geweest zover we ons kunnen herinneren. De gids verteld vanalles, laat vanalles zien en we kunnen genieten van het mooie uitzicht vanaf boven op de vuurtoren! Hierna rijden we naar het centrum van Byron Bay waar we wat door de winkelstraatjes lopen, bij Main Beach een kijkje nemen en vervolgens met een lekker ijsje teruglopen naar de camper en terug gaan naar de camper. Byron Bay is een leuk stadje, ook hier wonen veel hippies en en daardoor heeft het allemaal een heel relaxte uitstraling. Voor morgen hebben we een prive surlfes geboekt van drie uur voor ons samen. We gaan toch nog een poging wagen om de basis onder de knie te krijgen.

Dag 133  25-02-2015       Byron Bay

Om half 11 in de ochtend worden we vanaf de camping opgehaald door het surfbedrijf. We rijden met nog een aantal anderen in het busje richting Lennox Head, een dorpje verderop. Bij het strand waar we stoppen zijn we een aantal dagen geleden ook geweest maar toen was de zee nog heel erg ruig doordat orkaan Marcia nog maar net voorbij was geraast. Nu was de zee wat rustiger en leek het goed voor de surfles. We staan bovenaan het strand en we krijgen allemaal een wetsuit voor bescherming. Tijdens het aantrekken van de wetsuits en de shirts voor daarover heen zien we een man zwemmen in de zee, alleen. Jell zegt nog oeh die man is daar helemaal alleen aan het zwemmen en verder is er niemand in de zee. Vervolgens gaan we verder met het pakken van de surfboards en staan we vijf minuten later op het strand te wachten tot we het water in mogen. Omdat het strand niet patrolled is vraagt Jell aan Bart hoe ze nou kunnen weten of er geen haaien zitten hier. Ja zegt Bart, dat weten ze gewoon. Vijf minuten daarna komt er een lifeguard naar de groep toegelopen en praat met onze surfinstructeur die vervolgens tegen ons zegt dat het strand gesloten is en we terug naar boven moeten. Wat blijkt, die man die we zagen zwemmen was een andere lifeguard die de stroming in de zee ging testen zodat ze weten waar ze de patrolled area moeten opbouwen voor de zwemmers. Tijdens dat hij aan het zwemmen was is er een deel van zijn hand afgebeten door een bullshark die voor het strand zwom. Oke...... iedereen best wel geschokt want wij zouden vijf minuten geleden in het water gegaan zijn voor de surfles, dus als die man niet was gaan zwemmen om de stroming te checken dan zaten wij dus in de zee met die haai! Ze kunnen dus echt overal zitten, zelfs 6 meter vanaf het strand, want veel verder weg was die man niet aan het zwemmen in de zee. Bah bah, wat een eng idee, heel sneu voor die man dat hij gebeten is maar wat een geluk voor ons dat hij is gaan zwemmen en niet wij degene waren die in het water zaten met die bullshark. De man is naar het ziekenhuis gebracht en verder weten we niet hoe het met zijn hand is afgelopen. Wij zijn met de groep naar een ander strand gegaan een dorp verderop, vlakbij Ballina. In dit dorp is twee weken geleden een man doodgebeten door een haai en een dag later een andere man in z’n rug gebeten met surfplank en al. Niet echt een fijn idee, maargoed we hebben die surfles geboekt en gaan het dan toch maar doen op het andere strand. Eerst nog wat opfrissing van de oefeningen op het strand en dan gaan we het water in. Bart gaat beter dan Jell maar uiteindelijk kan Jell ook een paar keer staan en op de golf surfen. Bart gaat proberen bochtjes te maken en doordat we priveles hebben krijgen we extra veel uitleg en kunnen we veel vaker golven pakken dan de groep naast ons die met 15 tegelijk zijn en iedere keer in de rij staan te wachten. Uiteindelijk wordt de stroming te sterk en de golven breken heel snel waardoor het moeilijk is voor ons als beginners en niet te vergeten: we zijn kapot! Moe maar toch wel voldaan gaan we terug naar boven, spoelen we bij de stranddouche al het zout van ons af en worden we teruggebracht naar de camping. Hier doen we niet veel meer dan wat relaxen en onze film en verhaal afmaken voor onze blog.

Dag 134  26-02-2015       Byron Bay – Tweed Heads (Gold Coast)

Het is maar een kort stukje rijden vandaag van Byron Bay richting de Gold Coast waar we rond de middag aankomen in Tweed Heads, een plaatsje net voor de Gold Coast maar daardoor zijn de campings stukken goedkoper dan in de Gold Coast zelf. We gaan eerst boodschappen doen voor de komende dagen en daarna zoeken we een mooie camping vlakbij de rivier met een klein tropisch zwembad waar we de komende drie nachten blijven. Vanaf zaterdag begint de world cup surfing in Coolangatta, dorpje 6 km verderop waar we gaan kijken naar de beste surfers ter wereld. De rest van de middag blijven we lekker op de camping en gaan we zwemmen in het zwembad.

Dag 135  27-02-2015       Tweed Heads (Gold Coast)

Vandaag gaan we nergens heen, we blijven lekker de hele dag op de camping en bij het zwembad. Na al die regen en slecht weer van vorige week zijn we wel toe aan een dagje zonnen en zwemmen. Eind van de middag is het weer tijd voor een potje monopoly en genieten we van een heerlijke bbq met knoflookgarnalen! We aten vandaag een beetje laat en zodra hier de schemering begint barst het van de muggen! We zaten tijdens het eten alleen maar om ons heen te slaan om de muggen een klein beetje weg te houden en zijn daarna heel gauw naar binnen gegaan.

Dag 136  28-02-2015       Tweed Heads (Gold Coast) 

Gister hadden we op internet gekeken hoelaat de eerste surfers zouden beginnen bij de Quiksilver Pro & Roxy Pro World Champions Surfing bij Snapper Rocks in Coolangatta. Half 11 in de ochtend stond op de site, vanochtend keken we iets voor 10 nog een keer en toen stond er dat ze om half 10 zouden beginnen. Wij super snel ontbeten alles opgeruimd en in de camper naar Coolangatta gereden want we wilden natuurlijk niet een deel missen. Toen we aankwamen waren ze net halverwege de eerste heat, wat dus betekend dat ze net begonnen zijn. Dus wij begrepen er niks van want het was over half 11, maar toen kwamen we erachter dat we in nieuwe tijdszone zijn. Tweed Heads, waar onze camping ligt, en Coolangatta waar het surfen is liggen maar 6 kilometer uit elkaar maar precies daar tussen in ligt de tijdszone grens van New South Wales en Queensland. Hier is het dus een uur vroeger en dat verklaart waarom ze dus pas net begonnen waren en we dus eigenlijk wel gewoon op tijd zijn!  Een gelukje voor ons! Barts favorieten zijn ... en ... en nadat we hen beiden hebben zien surfen hebben we wat rondgelopen en een hotdog en slushpuppy gekocht en zijn daarna op het strand gebleven. Lekker gezwommen in de heerlijk warme zee hier! Hier gaan we morgen zeker nog even terug om met het bodyboard en de surfplank de zee in te gaan!

Dag 137  01-03-2015       Tweed Heads – Surfers Paradise (Gold Coast)

De ochtend zijn we naar hetzelfde strand gegaan als gistermiddag bij Snapper Rocks. Bart heeft wat gesurft en Jell is met het bodyboard aan het proberen de golven te pakken. Rond lunchtijd gaan we terug naar de camper waar we wat eten en vervolgens rijden we verder richting het hart van de Gold Coast: Surfers Paradise. Wij dachten dat dit een leuk klein surfdorpje aan de kust zou zijn maar niks is minder waar, een redelijk grote stad met heel veel hoge flatgebouwen, bijna allemaal wit en heel modern. We rijden door de stad heen en zien de gezellige boulevard met allerlei eettentjes aan het strand en halverwege de weg ligt een camping midden tussen de hoge gebouwen waar we voor deze nacht blijven. De campings hier zijn hardstikke duur maar ze liggen dan wel op 50 meter van het strand en hebben een zwembad en goede facilicteiten. We zetten onze spullen op de plaats en gaan nog even naar het strand maar de golven zijn zo wild dat er niet veel aan is in de zee en we verruilen de zee voor een uurtje aan het zwembad. Hier aan de kust zijn een stuk minder muggen en dus kunnen we lekker lang buiten blijven zitten ook als het al donker is zonder dat we helemaal lekgestoken worden.

Dag 138  02-03-2015       Surfers Paradise (Gold Coast) – Brisbane

De stad Brisbane staat voor vandaag op het programma! Vanaf Surfers Paradise is het ongeveer een uurtje rijden. We gaan als eerste naar het centrum en stoppen bij Kangaroo Point voor een mooie skyline foto van de stad. Het is een mix van hoge en lage gebouwen gelegen aan de Brisbane rivier. Daarna parkeren we midden in het centrum de camper voor een paar uurtjes. We lopen door het park van de botanische tuinen heen, steken met een loop en fietsbrug de rivier over en komen aan de overkant in een heel mooi aangelegd park waar ze een stadsstrand hebben gemaakt. Het lijkt op een echt stuk strand met licht zand met op de achtergrond de skyline van de stad. Er zijn ook een aantal zwembaden en poelbadjes voor de kinderen bij met allerlei speeltoestellen en dat allemaal gratis! Dat is super in Australië, veel zwembaden zijn gratis zodat we altijd even kan afkoelen, zelfs hier midden in de stad. We hebben hier zelf niet gezwommen en lopen daarna terug naar het centrum waar we de winkelstraten verkennen en een paar mooie gebouwen op de stadspleinen fotograferen. We lunchen in de stad en rijden daarna een stukje Brisbane uit om naar de Lone Pine Koala Sanctuary te gaan. Hier hebben ze meer dan 130 koala’s en ook allerlei andere dieren die in Australië leven. We zien voor het eerst een vogelbekdier en allemaal mooie gekleurde vogels. In dit park kan je koala’s vasthouden zo vaak je wilt en je mag ze aaien. Jell gaat met een koala in haar armen op de foto en Bart wil ze alleen aaien. Er zijn hele strenge regels wat betreft het vasthouden van koala’s, ze mogen maar 30 minuten per dag ‘aaikoala’ zijn en geven zelf ook aan wanneer ze er klaar mee zijn en dan worden ze terug naar hun leefgebied gebracht. Ze zijn daar geboren en zijn opgegroeid met aanraking van mensen. Ze zijn heel zacht, maar de nagels zijn super scherp, maar als je ze vasthoudt zijn ze heel lief. Na de koala’s gaan we naar de kangaroe weide waar heel veel kangaroes rondlopen die je kan voeren en aaien. We proberen een selfie te maken met de kangaroes maar ze hebben daar niet allemaal zin in haha! Zodra ze de camera zien hoppen ze een stukje verder maar uiteindelijk is het toch gelukt! Er zijn ook een heleboel kleintjes bij en zitten tussen de kangaroes op het gras ze te aaien en voeren met speciaal voer dat we bij de kiosk hebben gekocht. Hierna rijden we de stad uit en overnachten we op een gratis plaats langs de snelweg.

Dag 139  03-03-2015      Brisbane – Glass House Mountains

We zijn al vroeg wakker en kunnen niet meer slapen dus vertrekken we om 7.30 richting de Glass House Mountains National Park. Een natuurgebied met een aantal grote rotsblokken midden in de omgeving. De hoogste ‘berg’ is ongeveer 500 meter hoog. Op de parkeerplaats bij de eerste lookout gaan we eerst ontbijten en daarna verder het national park in. Echt rustig kunnen we niet ontbijten want er vliegen overal een soort van uitvergrote horzels om ons heen en na 10 minuten zitten er ook al 7 in de camper. Irritante beesten zijn het en ze komen overal vandaan, dus om de haverklap slaan we er weer een paar dood met een handdoek en na het ontbijt gaan we een killer sessie doen in de camper. Resultaat: zowel binnen als buitenkant camper is bedekt met ‘horzellijken’. Hierna snel deuren dicht en weg van deze plek! Daarna doen we nog een paar korte wandelingen in het nationaal park en als laatste rijden we naar de Wild Horse Mountain Lookout. Het is een korte steile klim naar boven en het uitzicht over de vallei is fantastisch! Het is een redelijk heldere dag dus we kunnen heel ver weg kijken. Na deze lookout hebben we eigenlijk alles gezien wat we wilden zien in het park en rijden we door naar Beerwah. In Beerwah is Australia Zoo gevestigd, de dierentuin van de bekende ‘crocodile hunter’ Steve Irwin. Natuurlijk zitten hier dus heel veel krododillen waarvan hij de meeste zelf heeft gevangen. Het is ontzettend jammer dat Steve Irwin niet meer leeft, hij is overleden door een aanval van een rog, want deze man heeft zoveel betekend voor Australië en de dierenwereld, met name zijn krokodillenonderzoeken zijn fenominaal. Er zitten ook een heleboel andere dieren zoals giraffen, neushoorns, tijgers, kamelen, allerlei soorten reptielen en amfibiën, hele grote landschildpadden en nog veel meer anderen! Natuurlijk ook alle Australische dieren hebben we hier weer kunnen zien, een grote weide met heleboel kangaroes, een koala gebied waar we ze weer konden aaien en de dingo’s, de wilde honden van Aussie. Deze dierentuin heeft ook een heleboel shows gedurende de dag. Om 12 uur gaan we naar de Wildlife Warriors Show! Deze show is bekend geworden door Animal Planet. Hierin vliegen grote papegaaien door het stadion, een grote condor die land op een steen en daar zn voedsel uit weet te halen. Op het laatst komt er een hele grote krokodil van bijna vier meter het stadion in gezwommen en die laten ze het water uitspringen door z’n eten boven het water te houden. Het is geen circusshow maar een show waarin ze dieren trainen en de dieren actief laten zijn zoals ze ook in hun eigen leefomgeving zouden doen. Na de lunch gaan we naar de tijgershow, dit is net zoals de vorige een training voor de tijger waarin ze oefeningen moeten doen en daarvoor beloond worden. Dit zijn geen kunstjes die ze moeten doen, maar gewone normale dingen zoals in een boom klimmen of een stukje zwemmen zoals tijgers normaal ook zouden doen. Het was een hele leerzame en leuke dag en tegen het eind van de middag rijden we richting Maleny waar we deze nacht slapen.

Dag 140  04-03-2015       Glass House Mountains – Noosa (Sunshine Coast)

Maleny ligt in de uitlopers van de Glass House Mountains en vanaf hier zijn ook veel mooie lookouts van de Glass House Mountains. Na de laatste blikken op de Glass House Mountains gaan we door naar de Kondilla Falls, een mooie boswandeling van een uur brengt ons bij het viewpoint van de hoge Kondilla waterval en daarna gaan we naar de bovenkant van de waterval waar de rockpools liggen. Hierna lopen we via een andere route door het bos terug naar de auto en gaan we het binnenland weer verlaten en rijden verder richting de kust naar het plaatsje Noosa. Onderweg lunchen we op een mooie plek aan zee en gaan daarna een paar uurtjes zonnen bij Sunshine Beach voordat we richting Robert rijden. Robert is een vriend van Bart uit Hopfgarten, Oostenrijk. De vader van Rob, Sepp, komt oorspronkelijk uit Hopfgarten en is 20 jaar geleden geemigreerd naar Australië. Beide waren ze skileraar afgelopen seizoen toen Bart er ook was. Rob woont tijdelijk bij zijn ouders tot zijn eigen huis verbouwd is en wij mogen de hele week bij hun op de oprit overnachten in onze camper. Ze hebben een heel mooi groot huis met zwembad en een enorme tuin eromheen in een buitenwijk van Noosa. Rond 17 uur komen we aan bij hun thuis en Sepp en Julie ontvangen ons, nog geen 15 minuten later komt Robert ook al thuis van zijn werk. Vrijwel meteen stappen we in zijn auto en gaan we naar een mooie plek om de zonsondergang te bekijken! Vanaf de parkeerplaats is het een kleine wandeling naar boven en we zijn gelukkig op tijd want de zonsondergang gaat hier zo snel! Een super 360 graden view over heel Noosa en omgeving echt super mooi! Als de zon onder is gegaan rijden we terug naar huis voor een heerlijk avondmaal: Tiroler Grusl, gemaakt door Sepp! Jammie!! Na het eten praten we nog wat met z’n allen en gaan daarna lekker slapen in ons campertje.

Dag 141  05-03-2015       Noosa (Sunshine Coast)

Noosa heeft een heel mooi nationaal park dat gelegen is aan de zee, hier gaan we deze ochtends samen met Sepp een wandeling doen naar Hell’s Gate. De hele route lopen we langs prachtige baaien en rotsachtige kliffen die in de zee liggen. Het is bloedheet vandaag dus het is af en toe wel lekker dat we onder de bomen kunnen lopen. Na 1,5 uur komen we aan bij ons eindpunt Hell’s Gate, een diepe rotsklif met een grot waarin het water uit en in gaat. Hier kun je vaak zeeschildpadden zien omdat ze hier even adem komen halen boven water. Na twintig minuten geloven we het wel, nog geen schildpad gezien maar de zon is brandend heet dus besluiten we terug te gaan via het bospad. We rijden naar de Laguna lookout met een fantastisch uitzicht over Noosa en de Noosa rivier die hier helemaal doorheen kronkeld. Hierna vinden we dat we wel een koud biertje en een cola hebben verdiend, dus gaan we met Sepp naar het cafe/restaurant van de Surf Club met uitzicht op Main Beach, prachtige plek om van een koud drankje te genieten! Na al het wandelen, de hitte hebben we toch wel honger gekregen en neemt Sepp ons mee naar een goede Fish and Chips shop aan de Noosa rivier. We nemen het mee en eten het lekker op aan de oever van de rivier, heerlijk om zo te genieten van deze dag! Sepp gaat hierna vast naar huis en wij vertoeven nog een paar uurtjes op het strand in de zon bij Main Beach. Heerlijk warm zeewater en super zacht zand. Eind van de middag gaan we terug richting Sepp en Julie en springen daar nog even lekker in het zwembad, tegen etenstijd komt Robert weer thuis, hebben we weer een lekker diner en kijken we film met Robert, hij moet doordeweeks gewoon werken dus zien we hem alleen s’avonds en in het komende weekend.  

Dag 142  06-03-2015       Noosa (Sunshine Coast)

Bart en Sepp zijn vandaag een dagje gaan vissen aan de rivier. Ze hebben een paar visjes gevangen, maar deze waren niet echt lekker om op te eten dus zijn ze terug gezet. Jell is thuis gebleven bij Julie en is bezig geweest met backup van foto’s etc, ook wel eens nodig en nuttig! Halverwege de middag is Bart weer terug van het vissen en ruimen we even alles in de camper op. Robert is eind van de middag thuis van zijn werk en rijden dan naar Noosaville en gaan daar samen met nog een vriend van hem pizza halen en eten dit met een drankje erbij op aan de oever van de rivier. Muziekje aan, kleedje op de grond en met de voetjes in het zand, heerlijke avond!

Dag 143  07-03-2015       Noosa (Sunshine Coast)

Vroeg opgestaan om naar de Eumundi markets te gaan, deze zijn beroemd in de omgeving door de diversiteit aan aan eten, souvenirs en allerlei andere spullen die je kan kopen op deze markt. De markt is alleen op woensdag en zaterdagochtend geopend. Einde van de ochtend hebben we alles op de markt wel gezien en rijden we door naar Moolooba, een leuk kustplaatsje. We doen een wandeling langs de boulevard, lopen over het strand en gaan daarna lunchen. Na Moolooba rijden we terug naar Noosa waar we de rest van de middag lekker op Sunshine Beach gaan relaxen. We doen een kleine wandeling naar een mooi uitkijkpunt, zwemmen en liggen lekker in de zon. Terug in Noosaville eten we samen met nog andere vrienden van Robert een hamburger bij Betty’s Burgers, smaken net zo goed als de burgers van de Fergburger uit Queenstown (NZ) alleen zijn ze bij Betty’s veel kleiner. Natuurlijk zijn we hierna nog in voor een goed italiaans ijsje! We sluiten deze leuke dag af bij de Halse Lodge waar we met z’n allen nog wat drankjes doen voordat we eind van de avond teruggaan naar onze camper.

Dag 144  08-03-2015       Noosa (Sunshine Coast)

Na het vroege opstaan en de lange dag van gisteren zouden we vandaag wat uitslapen en eind van de ochend richting Noosaville gaan om met de boot van een vriend van Robert te gaan varen. Voor ons is uitslapen in de camper geen optie als de zon vanaf 6 uur sochtends op de camper staat te gloeien en het om half 8 bijna 40 graden binnen is. Voor ons geen probleem, wij trekken onze zwemkleding in en springen in het zwembad totdat Robert en Max wakker zijn en we gaan ontbijten. Max is ook een vriend van Robert, hij is Oostenrijks en komt ook uit Hopfgarten. Bart kende hem een beetje van zijn seizoen in Hopfgarten afgelopen jaar, maar het is super gezellig met z’n vieren in huize Erharter! Rond de klok van elf gaan we richting de boot van een vriend van Robert waarmee we vandaag over de Noosa river gaan varen. Met z’n zessen in een mooie oude sloep die ze heel mooi hebben opgeknapt. Noosa staat bekend om de grote luxe huizen die zijn gebouwd aan de oevers van de rivieren, deze oevers hebben ze opgespoten met wit zand zodat de oevers allemaal stranden hebben. Hoogbouw hoger dan 5 verdiepingen is verboden in Noosa, en dat is maar goed ook, de sfeer en de uitstraling van het dorp/stadje nu is heel gezellig en knus en dat trekt in combinatie met de stranden/rivier veel mensen naar deze plek toe. We varen langs huizen zo groot en luxe die we in Nederland niet vaak zien. Het is laagtij en we leggen de boot voor anker bij een aantal zandbanken en gaan daar op zoek naar kleine krabbetjes en garnaaltjes waar de jongens mee kunnen gaan vissen. Ondertussen kunnen we een beetje zwemmen bij de oevers/strandjes van de rivier. Echt heel ver de rivier in zwemmen doen we niet omdat er een sterke stroming staat en er regelmatig haaien in de rivier worden gespot. Na het zwemmen varen we een stukje verder naar een wat rustiger plekje waar geprobeerd wordt om wat vissen te vangen. Dat wil vandaag niet echt lukken, op een klein visje na hebben niks gevangen vandaag. We varen de rest van de Noosa rivier en zien nog meer en nog grotere luxe villa’s aan de oevers staan. De meeste zijn niet permanent bewoond maar zijn puur als vakantiehuis! Het was een heerlijke dag op het water, leuk om ook de vrienden van Robert te ontmoeten en ze moeite doen om ons zoveel van Noosa te laten zien! Na de boottocht doen we boodschappen voor een lekkere bbq bij Sepp en Julie thuis. Roberts zus, Nadja en haar man Tim en de kinderen komen ook eten en het is een hele gezellige avond, met heel lekker maar natuurlijk veel te veel eten!

Dag 145  09-03-2015       Noosa (Sunshine Coast)

Deze ochtend hebben we met Max foto’s en filmpjes van elkaar bekeken en uitgewisseld. Aan het eind van de middag even naar Noosaville geweest om wat te winkelen en daarna bij Julie en Sepp gegeten en een film gekeken met Robert.

Dag 146  10-03-2015       Noosa (Sunshine Coast)

Bart en Sepp zijn weer gaan vissen vandaag, dit keer gaat Jell mee om te kijken, foto’s te maken en lekker in de zon te zitten/liggen. Eerst bij de rivier gevist, op 2 kleine visjes na was dat geen succes. De visjes waren ook te klein om op te kunnen eten. Daarna bij Castaways beach gevist en na een paar uur had Sepp de eerste grote vis gevangen en daarna Bart. Uiteindelijk hebben ze samen 5 grote vissen en een kleintje gevangen. Die zijn voor morgen bij het avonddiner, Sepp gaat deze klaarmaken. Vanavond gaan wij een Indonesische rijsttafel koken voor Sepp, Julie en Robert als bedankje voor het verblijven bij hun thuis. We maken het bekende sajor gerecht, Javaanse eieren, groente salade, fruitsalade en een lekkere kipsate met satesaus! Ze vonden het allemaal heel erg lekker en wij zelf ook! Het was ook wel weer eens leuk om in een ‘echte’ keuken te kunnen koken ipv op twee pitjes in de camper!

Dag 147  11-03-2015       Noosa (Sunshine Coast)

Onze laatste dag in Noosa, relaxdag in Noosaville en op het strand Main Beach. Halverwege de middag hebben we het even gehad met de zon en de zee en gaan we terug naar Julie en Sepp. Hier speelt Jell een competitie jeu des boules met Sepp, Bart speelt golf in de tuin. Tussen de spelen door hebben we een afternoon tea met zelfgebakken cake van Julie. Hierna doen Bart en Sepp een viscompetitie waarbij het erom gaat wie het meest dichtbij komt bij de neergezette punt in het gras door de vislijn met lood eraan uit te gooien. Deze avond eten we de zelfgevangen vis van gister, Sepp heeft deze heerlijk gepaneerd en gemarineerd. Dit was onze laatste dag in Noosa, morgen in de ochtend vertrekken we richting Rainbow Beach. Deze avond nemen we al afscheid van Robert, want hij is morgen al vroeg naar zijn werk en zien hem dan niet meer. We kijken samen nog een leuke film met een drankje erbij en gaan dan zelf ook slapen in de camper. We hebben een super tijd gehad in Noosa. Ontzettend gastvrij ontvangen door familie Erharter, alsof we even thuis waren! Super bedankt daarvoor!

Dit waren onze avonturen tot nu! Hierna komt ons avontuur van Fraser Island, The Whitsundays en nog veel meer mooie dingen op de weg richting Cairns. De temperaturen worden vanaf nu steeds tropischer en ook de vochtigheid neemt steeds meer toe zoals het in Azië altijd was, maar ach.. dat zijn we nu wel voort gewend ;-)

Veel liefs ons