Nieuw-Zeeland - Zuidereiland 1 (+ video aflevering 7)

Lieve blogvolgers,

We zitten inmiddels alweer 2 weken op het Zuidereiland en genieten volop van de fantastische natuur! Of het Zuidereiland mooier is dan het Noorder zoals velen zeggen, dat weten we nog niet, het is vooral heel anders. Het Noordereiland is bijna helemaal vulkanisch en het Zuider compleet andere natuur en veel afwisselender. Hierbij ons verhaal van de eerste 2 weken op het Zuidereiland. Het beeld bij het verhaal is te vinden bij aflevering 7 bij video’s!

Dag 74 28-12-2014         Wellington – Picton (ferry) – Marahau

Vroeg opgestaan vandaag, om 06.30 uur met de taxi naar de haven van Wellington waar we om 08.00 uur vertrekken met de ferry naar Picton op het Zuidereiland. De ferry doet er ongeveer 3,5 uur over om naar het andere eiland te varen. Het laatste uur varen we door hele mooie fjorden heen, het was niet alleen een overtocht maar ook een cruise over het water en mooie omgeving tegelijk. Bij aankomst op het Zuidereiland staat er weer meteen een bus van Stray klaar om ons richting Marahau te rijden. We stoppen bij een Dutch Bakery in Picton, vlakbij de haven. Het schijnt een van de beste bakery’s op het Zuidereiland te zijn. Ze hebben er sausijzenbroodjes en andere Nederlandse dingen. De specialieit van NZ is een soort bladerdeegbroodje met daarin vlees en kaas of een andere vulling, er waren heel veel verschillende soorten. We rijden verder richting Marahau, een klein dorpje aan de voet van het Abel Tasman National Park. Onderweg stoppen we nog bij een aantal mooie plekken en bij een wijnboerderij waar we Nieuw-Zeelandse wijn kunnen proeven. We rijden via Nelson naar Marahau. We slapen in mooie vijfpersoons cabins, en kunnen vanaf de lodge de zee en het nationaal park zien liggen. Vanavond eten we met de hele groep samen een lekkere barbecue met steaks, worstjes, aardappelsalade, maiskolven en nog veel meer! Jammie en gezellig!

Dag 75  29-12-2014         Marahau - Abel Tasman NP

We slapen lekker uit vandaag en gaan daarna bedenken welke routes en in welke volgorde we gaan lopen in het Abel Tasman park. Daarna boeken we de watertaxi’s naar de begin- en eindplekken van onze tochten voor de komende twee dagen. De gehele route is 60 km en kan je in drie dagen lopen, dit hadden we graag willen doen maar alle hutten en campings waren al helemaal volgeboekt, dus daarom doen we losse dagtochten. Na het boeken van de taxi’s gaan we richting het strand waar we een mooie wandeling maken en via een stukje van de Coast Track terug naar de accomodatie lopen. De rest van de middag doen we lekker relax en zitten we in de zon.

Dag 76  30-12-2014         Marahau - Abel Tasman NP

Vandaag laten we ons afzetten in Awaroa Bay, dit is bijna aan het einde van het park. Het kantoor van de watertaxi’s is midden in het dorp en de speedboten liggen op aanhangers achter een tractor. Hier stappen we met alle mensen al in de boot en zitten dus al in de rijdende boot achter de tractor richting de zee. Hier worden de boten het water in gelaten en varen we als eerste langs de Split Apple Rock, dit is een beroemde rots omdat het op een appel lijkt die doormidden is gebroken. Het ligt een aantal meter uit de kust in het water en is een iconisch element geworden. Verder varen we langs een eilandje waar allerlei zeehonden lekker lui op de rotsen liggen te slapen, heel leuk om te zien. Na ongeveer een uur varen komen we aan bij Awaroa Bay. Vanaf hier is het ongeveer vier uur lopen naar Bark Bay vanaf waar we met de watertaxi weer terug worden gebracht naar Marahau. Vier uur lopen op een dag is niet veel en deze track is redelijk vlak dus het lopen gaat vrij snel, maar we zijn gebonden aan de tijden waarop de watertaxi’s gaan en de laatste gaat al om 15.30 terug naar Marahau. Aangezien we pas om 10.30 op z’n vroegst bij Awaroa bay zijn en onderweg rustig willen lunchen en willen zwemmen op mooie stranden is dit het maximale wat we vandaag kunnen lopen, maar dat maakt niet uit want des te meer kunnen we van de mooie uitzichten genieten! De route loopt over het strand en gaat dan weer een stuk door het bos, en zo wisselt dat de hele tijd een beetje af. We lopen een heel stuk omhoog en hebben een schitterend uitzicht over een felblauwe baai met goudgele stranden en groen eromheen! Het is een mooie dag vandaag, het begon heel bewolkt maar het is inmiddels redelijk blauw overal wat een nog mooier plaatje is. De route loopt eigenlijk continue langs het water af, soms van grotere hoogte en soms vlak er naast, het is fantastisch! Onderweg een heerlijk zelfgemaakte lunch op het strand en lopen daarna naar Bark bay waar we rond half 3 in de middag zijn. De zon schijnt nog steeds en de lucht is blauw dus we leggen ons handdoekje neer en gaan lekker een uurtje relaxen in de zon en in het water. De temperatuur van het zeewater is wel even wennen vergeleken met Thailand en Indonesie, dat scheelt wel 10 graden of meer! Bart durft het aan en gaat een stukje zwemmen, Jell ligt lekker in de zon en vind dat eigenlijk wel prima en hoeft niet zo nodig het koude water in ;) haha! Om half vier stappen we weer in de watertaxi en varen in ongeveer een half uur terug naar Marahau.

Dag 77  31-12-2014         Marahau - Abel Tasman NP

Het weerbericht voor vandaag was niet zo goed, dat wisten we gister al, maar omdat het toen zo’n mooi weer was wilden we het eerst zien en dan pas geloven. Om 06.00 vanochtend werden we al wakker van de harde regen en die regen is niet meer opgehouden tot vandaag 20.00 in de avond. Het waren geen kleine regenbuien maar continue harde regen en wind, het leek wel herfst! We hadden de tickets voor de watertaxi van vandaag al geboekt. We laten ons brengen naar Torrent Bay en lopen dan terug naar Marahau, ongeveer 13 km. Eigenlijk wilden we niet gaan, want na 10 minuten buiten zijn waren we al zeiknat, en het zou niet beter worden vandaag. Maargoed we hadden er voor betaald, is toch 70 dollar die taxi voor twee personen en we zijn niet van suiker! Dus we gaan het gewoon doen in dit barre weer! Weer of geen weer de tocht blijft hetzelfde en de views zullen net zo mooi zijn, nou ja bijna dan ;) Hup wij die speedboot weer in, helaas zaten wij achterin en dus niet meer droog onder het afdak. Op zee ging het nog harder regenen en de wind was zo sterk en de golven waren zo hoog! Golven van 2 tot 3 meter! We gingen op en neer, kregen af en toe zelfs kriebels in onze buik want het waren een soort vrije vallen die we maakte met de speedboot en dan daarna steeds weer op het water klapte. En nog een keer, en nog een keer, en nog een keer tot dat we na 45 minuten (eindelijk!) bij Torrent Bay aankwamen. Toen waren we al helemaal zeiknat, broek en onderbroek doorweekt, heel fijn als je nog aan 13 km moet beginnen. Onze voeten waren nog lekker warm en droog, tot dat de boot aankwam bij Torrent Bay. Omdat het een beschermd natuurpark is zijn er geen steigers of andere loopbruggen aangelegd, dus moet je of je schoenen en sokken uitdoen en een stuk vanaf de boot door het water lopen of natte sokken en schoenen krijgen. Bart ritst z’n broekspijpen eraf en gaat met schoenen en al het water in. Jell staat nog te twijfelen op de rand van de boot of ze der schoenen uit doet of door het water gaat maar dan biedt de schipper aan Jell te dragen naar het strand. Halverwege staat Bart nog in het water en wordt Jell overgegeven aan Bart voor het laastste stuk en komt ze met droge sokken en schoenen aan op het stand. De tocht richting Marahau begint. Vanaf Torrent Bay kun je met laagtij vier kilometer afsnijden door over het strand te lopen, gelukkig is het laagtij en scheelt dat ons weer wat kilometers in deze storm. We zijn halverwege het laagtij strand als er ineens een soort rivier ligt die zeker zo diep is tot boven onze knieen. Nu is Barts draagwerk vanaf de boot en een aantal andere diepere plasjes eigenlijk voor niks geweest want nu moet ze er toch echt zelf doorheen. Het is te diep om bij Bart op zn rug te gaan, want dan gaan de voeten alsnog door het water en wie weet liggen we dan helemaal in het water. Dus stiefelt ook Jell met sokken en schoenen door het water heen, lekker tot boven knieeen door het water. Ach wat maakt het uit veel doorweekter dan we al waren kunnen we toch niet meer worden. Dat wordt lekker in onze schoenen soppen de rest van de 10 km tocht. Er zitten een paar hele mooie uitzichtpunten in deze route, door de regen en mist zien we niet zoveel als op een heldere dag maar desondanks blijft het prachtig! Verder was de route van vandaag een stuk saaier dan die van gister, het is veel door het bos lopen en de stranden liggen veel dieper beneden bij deze route dan rondom Awaroa. Het wordt steeds minder leuk om de tocht uit te lopen in dit ontzettende rotweer, dan is 10 km een hele trip en we moeten blijven lopen, want als we stilstaan krijgen we t direct koud door alle natte kleding. Uiteindelijk komen we na 4/5 uur wandelen aan in Marahau en zijn we direct een warme douche gaan nemen! Zo’n aparte oudjaarsdag hebben we nog nooit meegemaakt. Het is natuurlijk al heel bijzonder om in NZ te zijn maar dan ook nog een hele dag kloteweer hebben en toch 13 km wandelen maakt het dan weer nog bijzonderder! Verder deze dag doen we niks meer, behalve onze tas inpakken en bedenken wat we vanavond gaan doen om nieuwjaar te vieren. Het is dorp is een gehucht, dus er is vrij weinig te doen, maar we gaan om 12 uur naar het strand waar wat vuurwerk is, drinken een glaasje champagne en dan is het mooi geweest. We skypen met het thuisfront dat pas 12 uur later nieuwjaar heeft, heel gek is dat!

Dag 78  01-01-2015         Marahau – Westport

We rijden richting Westport, een dorpje langs de westkust van het Zuidereiland. Hier is niet zoveel te doen maar omdat we genoeg tijd hebben op het Zuidereiland is het lekker om hier even een paar dagen te niksen. We kunnen onze verhalen, foto’s en video’s weer bijwerken en een paar keer lekker uitslapen. We verblijven in een super mooi hostel, een oude villa met een grote tuin met hangmatten, barbecue en veel andere faciliteiten! Vanavond gaan we een heerlijke bbq maken met zn tweeën, een goed nieuwjaars diner! Lamsvlees voor Bart, rundvlees voor Jell, salade en wat crispy maiskolfjes op de bbq!

Dag 79  02-01-2015         Westport

Vandaag gaan we de planning maken voor de Zuid-Afrika rondreis. We hadden al een globale planning gemaakt maar het is fijn om te weten hoe ver het rijden is iedere dag en of het haalbaar is in 3,5 week. Zo’n planning maken neemt toch altijd meer tijd in beslag dan je vooraf denkt, maar vandaag hebben we verder niks anders dus alle tijd! Verder liggen we vandaag in de zon in de hangmatten, ultiem uitrusten is dit.

Dag 80  03-01-2015         Westport

Na een lekkere brunch lenen we twee beachcruisers en fietsen we door het dorpje en gaan we naar het strand. Hier waaien we lekker uit en gooien over met onze nieuw gekochte frisbee! Als we terugkomen is de nieuwe Stray groep weer gearriveerd, met deze groep reizen we morgen verder richting Frans Josef.

Dag 81  04-01-2015         Westport – Pancake Rocks – Franz Josef

De eindbestemming van vandaag is Franz Josef, dit is het gletsjergebied van NZ. Onderweg stoppen we bij de silhouette cave. Een groot gat in een rots aan de zee waar aan de achterkant de zee te zien is, iedereen is zwart die de grot in stapt en dat geeft een heel mooi beeld met de zee en uitzicht op de achtergrond. We hebben hier een hele coole silhouetten groepsfoto gemaakt! Na deze grot is het nog 15 minuten rijden naar de beroemde Pancake Rocks. Deze rotsen bestaan allemaal uit laagjes op elkaar, dat lijken op stapels pannekoeken, vandaar de naam ;). De rotsen liggen in de zee en tussen de verschillende partijen zitten grote luchtgaten waar het wilde zeewater tegenaanslaat en omhoog wordt geduwd. The ‘blowholes’ wordt dit genoemd. Het was natuurlijk wachten op zo’n mooi moment dat er een goeie golf in the blowholes kwam! Het geluid is ook heel krachtig, hier kun je uren naar kijken. We lopen de hele route langs de Panake Rocks en genieten van het mooie uitzicht van dit natuurwonder en de zee en bergen eromheen! We hebben geluk met weer, het is zonnig en lekker warm! Na deze stop rijden we verder richting Hokitika, dit is het centrum van de Jade carvings. Dit is een steensoort die alleen in NZ voorkomt, het bestaat uit verschillende kleuren groen, van heel licht tot bijna zwart. Ze maken hier sieraden van en allerlei geluksbeeldjes die je kan omhangen. Rond 16.00 komen we aan in Franz Josef, waar het nog steeds lekker weer is! We maken een heerlijke rode Thaise curry met kip en aardappel, zoals we dat geleerd hadden in Thailand!

Dag 82  05-01-2015         Franz Josef

Een dag vol wandelingen rondom de Franz Josef gletser staan voor vandaag op de planning. We beginnen met de glacier valley walk, een wandeling die zo dicht mogelijk bij de voet van de gletsjer komt. Aan het begin zien we een foto van de gletsjer in 2008 en daarnaast een foto van 2012 en de gletsjer is meer dan 3 km gekropen in vier jaar tijd! Het ziet er nu een beetje uit als een zielige gletsjer, zeker na de gletsjers die we gezien hebben in Canada en Alaska! Deze is er niks bij, maar de wandeling is zeker mooi! We hebben er over getwijfeld om een iceclimbing experience op de gletsjer te doen, maar na de gletsjer gezien te hebben hebben we besloten het niet te doen omdat we bang zijn dat het tegenvalt en de prijs is 500 dollar!! Heel veel geld dus! Het is vanaf een paar jaar ook alleen nog maar mogelijk om per helicopter op de gletsjer te komen ivm veiligheidsredenen (zeggen ze). Na de glacier valley walk doen we een korte steile wandeling, Sentinel Rock walk, vanaf hier hebben we een mooi uitzicht op de gletsjer vallei. Als laatste doen we de Peterspool and douglaswalk. Als eerste lopen we via een mooi spiegelmeertje dat voor de gletsjervallei ligt, het is niet helemaal 100% windstil vandaag maar de spiegeling is toch al heel mooi! De rest van de wandeling is een bushwandeling en uiteindelijk komen we weer op de grote weg uit vanaf waar we nog vier km naar Franz Josef Village moeten lopen. Totaal hebben we vandaag bijna 15/16 km gewandeld, heerlijke dag met mooi weer! Als we terug zijn bij de accomodatie trekken we snel onze zwembroek en bikinia aan, want er is een hele grote jaccuzie op het terrein! Goed voor de spiertjes! Voor het eten vanavond heeft Bart zich aangemeld voor het Pizzafest, een all-you-can-eat pizzabuffet. Samen met onze Duitse roomie, Florian, en nog een paar anderen van de bus eten ze de hele avond pizza’s. Ze bleven pizza’s serveren totdat je zelf stop zei. Jell heeft samen met de vriendin van Florian, Bettina, een eigen maaltijd gekookt, want Jell eet geen pizza’s ivm tarwe-allergie, en zij ook niet, dus dat kwam mooi uit! De rest van de avond heel gezellig gehad met hen samen!

Dag 83  06-01-2015         Franz Josef

Vandaag wilden we eigenlijk een 17 km lange wandeling doen naar een spectaculair uitzicht over de besneeuwde bergtoppen, de Alex Knob walk, maar... deze top ligt al twee dagen in de wolken en mist en vandaag zag het er niet beter uit, dus om dan 17 km te gaan klimmen en klauteren om vervolgens niks te kunnen zien, dat gaan we niet doen. Dus huren we twee mountainbikes en gaan we een stuk fietsen. We hebben een mooie route, een downhill track gevonden genaamd de Faultline Track. Het ligt een stuk buiten het dorp, dus we moeten eerst een stuk over de grote weg fietsen voordat we bij het begin van het pad zijn. Het eerste deel van de route is een klim en fietsen alleen maar naar boven om vervolgens een heel vet downhill pad door het bos met bruggetjes en scherpe bochten naar beneden te crossen! Het was een heel oud bos met veel mooie bomen, soms zelf zo’n grote bomen dat je door een opening in de stam heen fietste. Na ongeveer 1,5 uur waren we weer bij het beginpunt en fietsten we terug richting Franz Josef Village. Weer een sportieve dag in een hele mooie omgeving en weer mooi weer, wat een geluk hebben we!

Dag 84  07-01-2015         Franz Josef

Na twee sportieve dagen gaan we vandaag relaxen in de Franz Josef Hotpools. Dit zijn drie baden in drie verschillende temperaturen, 36, 38 en 40 graden celsius. We hadden tickets via internet geboekt en konden voor een prikkie naar binnen. Het was heerlijk om te ontspannen en van bad naar bad te gaan. Op een gegeven moment was het echt te warm en na twee uur te hebben gebadderd zijn we terug naar het hostel gegaan. Na het douchen hebben we lekker op het terras gezeten in het dorp voor een goede koffie en een lekker ijsje! Verder vanavond moeten we onze tassen weer inpakken, morgenvroeg vertrekken we richting Wanaka met een nieuwe bus en nieuwe mensen.

Dag 85 08-01-2015         Franz Josef – Wanaka

Deze ochtend stappen we na vier dagen in Franz Josef geweest te zijn weer op de bus. We gaan richting Wanaka, een mooie route via een aantal nationale parken, een mooie natuurrit. Als eerste rijden we via Fox glacier naar Lake Matheson. Dit meer staat bekend als ‘mirrorlake’ en reflecteert de besneeuwde bergtoppen van het gletsjergebied. Helaas staat er deze ochtend teveel wind en hebben we laaghangende bewolking waardoor er geen spiegeling op het meer is en de besneeuwde bergen niet te zien zijn. Wel een mooie wandeling rondom het meer gemaakt en vervolgen daarna de weg richting Mt Aspering NP via de Haastpass. Een prachtig natuurgebied waar geen dorp of hotel te bekennen is, alleen af en toe een openbaar toilet langs de weg. Halverwege de route trekt de bewolking helemaal weg en hebben we strak blauwe lucht! Alle kleuren worder hierdoor extra mooi en zien we het echte ruige Nieuw-Zeeland. De prachtige besneeuwde bergtoppen zien we nu boven alle het groene uitkomen, super mooi contraterend met de felblauwe lucht. De Haastpass is een smalle bochtige route over een aantal bergtoppen heen en is tijdens de winter vaak gesloten. Hele diepe kliffen naar beneden, eenrichtingsbruggen en prachtige uitzichten. Halverwege stoppen we bij de Blue Pools. Een wandeling van 20 minuten brengt ons bij een felblauwe rivier dat uitmond in een soort meertje. Zo’n blauw water hebben we nog nooit gezien, zeker met het zonlicht erop is het bijna fluoriserend blauw! Over de rivier hangt een brug op 9 meter hoogte waar je vanaf kan springen in het blauwe water. We weten waar het diep is en dus gaat Bart springen, Jell twijfelt nog want het water is zo ontzettend koud, maar een graad of 7. Bart heeft uiteindelijk drie keer gesprongen en Jell gaat daarna als laatste. Hoe snel Bart de brug afsprong, zo lang duurt het bij Jell want ja 9 meter is een beste hoogte, op het randje van de brug en wetende dat je bijna bevriest in het water, dat duurt dan wel even omdat opzij te zetten en gewoon te gaan. Iets te ver naar achter geleund springt Jell met een flinke plons van de brug af. En dat water was KOUD!!! Nog geen 10 seconden in het water en je hele lichaam voelt bevroren, dat doet gewoon zeer! Snel in de zon opwarmen, Bart staat nog steeds te rillen, maar ja wat wil je als je 3x dat koude water in springt haha. De held! Na deze verfrissende stop rijden we verder naar de Thunder Creek Falls. Een hoge waterval vlak naast de weg, mooi gelegen aan een riviertje met datzelfde blauwe water. Na al deze stops zijn we bijna uit het ruige gebied van het Mt Aspering NP en rijden we scenic route langs het mooie Lake Wanaka. Een geweldige route vlak langs het meer. Het landschap is hier weer totaal anders, zo begroeid het was op de Haastpass zo kaal zijn de bergen rondom Lake Wanaka. De begroeiing is laag, weinig bomen en is een combinatie van geel, bruin en groen. Met de hardblauwe kleur van het water en de wolkenloze lucht geeft dit een prachtig beeld! De panorama-ansichtkaarten die ze hier verkopen zien we vanaag in real life! En als we dachten dat dit het mooiste was van de prachtige uitzichten die we al gezien hebben vandaag, hebben we het mis. Lake Hawea ligt nog om de hoek en is de favoriet van onze busschauffeur. Via een smalle bergpas krijgen we een nog fantastischer uitzicht op Lake Hawea. Het is bijna windstil, de zon is fel en de gehele omgeving wordt gespiegeld in het meer. We zijn vandaag gestopt op alle mooie plekken van de route die we gereden hebben. We hebben geluk met deze leuke chauffeur, want niet alle chauffeurs stoppen zo vaak voor alle mooie fotoplekken! Dit was een van de mooiste routes die we tot nu toe gereden hebben. Rond 19 uur komen we aan in Wanaka, we slapen in een splinternieuw hostel midden in het dorp. We doen wat boodschappen en koken een lekker avondmaal voor onszelf. We gaan redelijk vroeg naar bed want morgen staat er een flinke wandeling op het programma.

Dag 86  09-01-2015         Wanaka

Om 08.00 uur worden we opgehaald door de taxi die ons naar de parkeerplaats van de Roy’s Peak Track brengt. Ons idee is om na de wandeling terug te liften naar het dorp om de anders dubbele taxi kosten te besparen. De informatiebladen over deze wandeling schreven dat deze wandeling het beste tot zijn recht komt op een kraakheldere dag, en laten wij dat geluk nu net hebben dat vandaag zo’n dag is! De parkeerplaats ligt op ongeveer 300 meter en de top van Roy’s Peak ligt op 1565 meter, dat betekend 1265 meter achter elkaar steil omhoog lopen en klimmen. Ook hier is de begroeiing kaal en zijn er geen bomen dus we lopen in de volle zon en nemen daarom genoeg water mee. Het eerste deel van de wandeling gaat over privegrondgebied waar een heleboel schapen rondlopen. Grappig om tussen de schapen te lopen die allemaal heel nieuwsgierig zijn. Halverwege gaat de route over in publiek gebied waar geen schapen meer rondlopen. Al vanaf het begin zijn de uitzichten geweldig, en die worden steeds mooier en mooier hoe hoger we komen. Op sommige momenten is het aardig afzien en worden de paden steeds steiler en rotsachtiger. De laatste klim naar de top gaat steil over de kam van de berg, een smal pad met aan beide kanten diepe afgrond. Voorzichtig lopen en goed kijken waar we onze voeten neerzetten, want hier wil je niet uitglijden! Uiteindelijk na 3,5 uur wandelen en klimmen hebben we de top bereikt! Wat een fantastisch uitzicht, een 360 graden panoramisch view over Lake Wanaka, de besneeuwde bergtoppen op de achtergrond en alle andere mooie bergen rondom het meer! We zeiden vrijwel meteen tegen elkaar dat dit het mooiste uitzicht was dat we tot nu toe ooit gezien hebben! We genieten van onze welverdiende lunch op de top. Op het moment dat we weer terug naar beneden willen gaan komen er drie mannen de berg op gerend, ja gerend, van zeker een jaar of 65. Ze hebben de hele route naar boven gerend in 1 uur en 20 minuten! Ongelooflijk knap en dat nog op die leeftijd! We horen ze praten en vangen op dat een van de mannen vandaag jarig is en ze daarom als cadeau een helicopter hebben besteld die hen op de top komt ophalen. Wij denken nog, haha ja dat zal vast, bla bla bla en nog geen 10  minuten later landt er een helicopter net onder de top en haalt de mannen op! Geweldig! Als de helicopter is weggevlogen gaan wij beginnen aan onze terugtocht naar beneden, die misschien nog wel zwaarder is dan naar boven. Door de steilheid van de paden komt er zoveel druk op je knieen en bovenbenen, je moet jezelf continue tegenhouden. Tot driekwart is het goed te doen, maar dat laatste kwart is het ergst. Af en toe lopen we een aantal steile stukken achteruit naar beneden, dat ontlast onze knieen dan voor even. De parkeerplaats komt steeds dichterbij en om 14.30 zijn we beneden! Nu nog een lift vinden terug naar het dorp. We zien de twee Nederlanders die we op de top hadden gezien, zij waren iets eerder met de terugweg begonnen maar zijn nog op de parkeerplaats. We vragen of we mee mogen rijden naar Wanaka en zo is onze lift terug heel snel geregeld! Terug in het hostel nemen we een warme douche en gaan voor een paar uurtjes slapen om daarna met een lekkere afhaalmaaltijd aan het meer te gaan zitten! Genieten na deze vermoeiende maar o zo geweldige tocht van vandaag! Morgen gaan we Wanaka weer verlaten en gaan we richting Queenstown.

Dag 87  10-01-2015         Wanaka – Queenstown

De bus vertrekt pas om 10.00 uur vandaag, wat een luxe! Het is een relatief korte rit naar Queenstown, ongeveer 120 km. Onderweg stoppen we bij een fruitboerderij en kopen een lekkere zak met gemixt fruit. Al voor dat we naar Nieuw-Zeeland gingen zeiden we dat we samen een canyonswing wilden doen. Een grote schommel in een vallei waarbij je eerst een vrije val van 60 meter hebt en daarna 300 meter door de canyon zwiert. Met de bus stoppen we bij HJ Hackett Bungy, de uitvinder van het bungyjumpen. Hier is ook de historische brug waar de allereerste bungyjump ter wereld is gedaan door HJ Hackett. Een aantal van onze groep gaan hier bungyjumpen. De swing ligt in een andere vallei ongeveer 40 minuten verderop. We boeken hier onze swing, we gaan de Nevis Swing doen, bekend als ‘worlds biggest swing’! Maandag 12 januari gaat het gebeuren, nu al super spannend! Na deze stop komen we aan in Queenstown a.k.a. ‘Adventure Capital of the World’! We hebben een super mooi hostel midden in het centrum aan de rand van het meer. Eind van de middag gaat Bart hier naar de kapper want z’n haar was nu toch wel erg lang en Jell der knip kwaliteiten reiken niet zover om deze coupe weer in model te kunnen knippen. Hierna verkennen we het stadje en gaan pizza eten! Dit pizza restaurant heeft namelijk ook gluten/tarwe vrije pizza’s!! Jammie! Heerlijk waren de pizza’s!

Dag 88  11-01-2015         Queenstown

Vandaag hebben we een rustig dagje, doen in de ochtend boodschappen en gaan in de middag naar de ijsbar, Below Zero. We krijgen dikke jassen aan want het is -10 graden binnen! Super leuk om te zien en allelei mooie ijssculpturen en zelfs de glazen zijn van ijs. We bestellen allebei een cocktail en na 40 minuten zijn we zo goed als bevroren! Het record van het langste binnenblijven staat op 6 uur! We gaan terug naar buiten waar 22 graden heel eventjes als een soort sauna voelt haha! Na de ijsbar gaan we richting de ‘Queenstown Gardens’, hier is een 18 hole frisbee-course. Eigenlijk hetzelfde als een golfbaan maar dan met een frisbee. Er staan een soort manden op iedere hole waar je met zo min mogelijk worpen de frisbee in moet krijgen. Er staat een harde wind vandaag dus heel erg goed zijn we niet in het frisbee-golf, maar het is echt heel leuk! Er lopen zelfs groepen met professionele frisbee-golfers voor ons met een tas met wel 20 verschillende frisbee’s erin! Deze avond is relax en kijken we een film in de lounge van het hostel.

Dag 89 12-01-2015         Queenstown

Vandaag is de dag van de Nevis canyonswing! We zijn beide zenuwachtig maar Jell is heel zenuwachtig! Om 12 uur rijden we met een minibus vanaf het centrum van Queenstown in 40 minuten naar de Nevis canyon waar de swing boven de vallei hangt. Hier moeten we inchecken en daarna over de loopbrug naar het platform waar we een veiligheidsgordel aankrijgen en we mogen kiezen hoe we willen ‘swingen’. Het is allemaal spannend genoeg en dus we gaan gewoon normaal vooruit, niet op z’n kop ofzo wat ook mogelijk is. Nadat we allebei onze gordel aanhebben komt het moment toch wel heel dichtbij. We hebben inmiddels al een paar mensen zien gaan en zometeen zijn wij aan de beurt. There we go! We worden geroepen en worden aan de swing gekoppeld, moeten in onze gordels gaan zitten en hangen al boven de afgrond. De instructeurs zijn alles aan het checken en vragen ondertussen aan ons of we willen dat hij aftelt van drie naar één of ons gewoon verrast en op de knop drukt die ons laat vallen. We hadden net gezegd verras ons maar en BAM daar gingen we al! Whaa die vrije val ging zo gruwelijk hard! Met 125 km per uur vallen we 60 meter naar beneden en vanaf daar zwieren we 300 meter door de canyon heen. Bart heeft z’n gopro camera in zn hand meegenomen om onze hoofden te filmen tijdens de vrije val en swing. Hahaha wat is dat grappig om te zien!! Het schrikmoment is af te lezen op onze gezichten wanneer de instructeur op de knop heeft gedrukt! Het is heel leuk dat we ons zelf gefilmd hebben tijdens de swing en dat het bedrijf van veraf heeft gefilmd. Deze film en foto’s hebben we aan het einde van ons avontuur gekocht als aandenken aan deze geweldige ervaring! Het moment van het vallen en het gevoel tijdens de vrije val zijn niet te beschrijven, zoiets kun je alleen ervaren door het te doen. And we did it!! Ja het was eng en ja het was uber super spannend maar zo fantastisch! Na de swing hebben we nog genoten van de omgeving waarin de swing hangt, een super mooie vallei met aan de andere kant een heel mooi uitzicht met de felblauwe Shotover river er doorheen lopend. Rond 15.30 zijn we terug van het swingavontuur en hebben we besloten dat we voor morgen een auto willen huren voor een dag. Er zijn een heleboel mooie routes in de omgeving dus gaan we op zoek naar een auto voor een goede prijs. Nadat de autohuur is geregeld spelen we een potje minigolf, altijd leuk om te doen!

Dit waren de eerste 2 weken op het Zuidereiland. We blijven nog 3 dagen langer in Queenstown, maar die komen bij het volgende verhaal, anders wordt het veel te lang om in een keer te kunnen lezen en past de video er niet op ;) We hebben genoten van het eerste deel van het Zuidereiland. De natuur is ontzettend mooi en heel afwisselend met grote verschillen op kleine afstanden! Het weer zit niet altijd mee, maar dat hoort nou eenmaal bij NZ, de zomers zijn een beetje vergelijkbaar met Nederland. De ene keer een hele goede zomer en de andere keer wat minder. Na Queenstown gaan we naar het wereldberoemde Milford Sound, waar we een cruise door de fjorden gaan doen, en daarna via Invercargill, Mount Cook, Kaikoura (dolfijnen spotten) eindigen we in Christchurch.

Liefs Bart & Jelleke en zoals ze hier zeggen:

SWEET AS!   (en nee geen ASS ;-))